Verslag YA Leesclub: Vlam - Floortje Zwigtman

Hieronder kun je het verslag lezen van deze eerste, goedgeslaagde Hebban YA Leesclub. Voor alle reacties, meningen en beoordelingen ga je naar de Leesclub Pagina.

Voor het lezen:  

Citaat van Freya Sixma:
De kaft spreekt mij totaal niet aan. Eigenlijk stond ik een beetje verbaasd dat dit een boek van Floortje Zwigtman is, aangezien de andere kaften van haar boeken erg mooi zijn. Alleen de rode letters en de titel zijn mooi. Het zwart witte, de duidelijk bewerkte foto: het is het niet. Ik vind de foto eigenlijk erg lelijk. De voorkant wekt een verwachting van een geschiedkundig boek, die hebben namelijk vaak zwart-wit foto's als cover. Het boek lijkt gemaakt doordat de cover overduidelijk is bewerkt. Door de cover denk ik niet dat er een goed verhaal in kan staan. De titel is wederom een ander verhaal. Die is fascinerend en aantrekkelijk.  

Citaat van Corien:
In eerste instantie trekt de cover mij enorm, dit komt omdat ik niet meteen zie wat er nou op staat. Hoe langer ik er naar kijkt, des te meer vragen er naar boven komen. Wie zijn dat? Wat doen ze daar? Waarom loopt ze op blote voeten? Is dit letterlijk een scene uit het boek? Maar mijn grootste vraag is op dit moment nog: Waarom heet het boek 'Vlam'?   

Citaat van Kelvin Holstege:
De cover laat nog niet zoveel los over het boek, doordat het veelal zwart is en de titel in het rood staat valt deze wel op. De flaptekst en de tekst achterop laat niet al te veel los over het verhaal, waardoor ik nog niet precies weet waar het over gaat.     

Tijdens het lezen:  

Citaat van Katja:
In het begin had ik er wel veel moeite mee dat er zoveel personages zijn en dat er vaak geswitcht wordt van 1986 en 2012. Daarnaast had ik af en toe ook wel moeite met de zinsopbouw. Ik vond het erg voor een volwassen publiek geschreven, i.p.v. het YA publiek.  

Citaat van Aimara:
Dat er twee tijdlijnen door elkaar lopen, vind ik meestal verwarrend. De eerste paar hoofdstukken kon ik de gebeurtenissen nog niet goed aan elkaar koppelen. Des te verder ik kom in het boek, hoe meer stukjes van beide tijdlijnen op hun plaats beginnen te vallen, maar ik heb tot zover (ik ben op blz. 164) nog niet het gevoel dat ik echt snap waar het over gaat. Ik had pas het gevoel dat het echte verhaal begon toen Roxane Christian voor het eerst ontmoette.  

Citaat van LeesMonica:
Toen ik begon pakte het boek mij wel, maar had ik net als de anderen echt de meest verwarrende gevoelens. Ik kwam er pas na een paar hoofdstukken achter dat de hoofdstukken switchten in jaren, maar alsnog werd het er niet gemakkelijker op. Ik had echt een paar keer een moment dat ik dacht: ik geef het op, maar op dat moment kwam er juist weer een boeiend stukje langs en bleef ik toch doorlezen.  

Na het lezen:  

Wanneer het boek eenmaal uit is, is het tijd voor het lastigste onderdeel van de leesclub: het toekennen van een waardering. Daarnaast is hier ruimte om met andere lezers in discussie te gaan over de inhoud van het boek. Het leuke aan Na het lezen is dat we hier kunnen zien of de meningen over het boek overeenkomen, of juist heel ver uiteen lopen. Uiteindelijk hebben 12 lezers Vlam een punt gegeven. De gemiddelde waardering van dit allereerste Hebban Young Adult Leesclubboek is een: 7.   

Citaat van Suzanne Hartog:
In het begin vond ik het een goed spannend verhaal, de veranderingen tussen heden en verleden vond ik erg spannend en ik snakte telkens naar meer. Maar ongeveer halverwege begon het me nogal te irriteren. Ik had geen zin meer om verder te lezen en voornamelijk de heden stukken vond ik nogal saai worden door al dat paranoïde gedoe. Puntenwaardering: 6,5  

Citaat van Cato:
Ik vond het een ontzettend gaaf boek om te lezen. Toegegeven, af en toe had ik wat moeite om me toch weer in de wereld van Chimeria te storten, maar zodra ik er was, waren die gevoelens weer verdwenen. Ik vind dat Floortje Zwigtman een ontzettend tof boek heeft neergezet en ik ben heel benieuwd naar het vervolg. Puntenwaardering: 8  

Citaat van Aimara:
Het is overduidelijk dat Floortje Zwigtman met haar boek Vlam bewijst dat ook zij deze kunst verstaat. Het grote nadeel van kunst is echter dat niet altijd iedereen de boodschap ervan zal begrijpen.  Puntenwaardering: 7  

Vragen aan Floortje Zwigtman:  

Tim Rooyers stelde de vraag:
Floortje, in Vlam speelt een dictatuur een grote rol. Dictaturen hebben een relatief slechte naam als we het over staatsvormen hebben. Zie je ook positieve kanten aan een dictatoriaal regime?  

Floortje Zwigtman antwoordde:
'Ja, er zijn zeker positieve kanten. Interne rust in het land bijvoorbeeld. Nogal wat landen die zich tijdens de Arabische Lente van dictators hebben ontdaan, worden nu verscheurd door interne strijd. Sommige dictatoriale regimes doen ook een oprechte poging de levensstandaard van de bevolking te verhogen: gratis onderwijs en gezondheidszorg, werkgarantie... Alleen, als dat niet vol te houden valt, blijkt het overleven van het regime nogal eens boven het welzijn van de bevolking te gaan...'  

Claudia Verleg stelde de vraag:
Hoe was het om dit boek te schrijven? Een relatief 'nieuw' thema in het YA-genre, en dictatuur + politiek is niet een thema wat veel jongeren per se aanspreekt. Wat hoop je te bereiken met het schrijven van dit boek? Is er een bepaalde boodschap die je de lezers mee wil geven?  

Floortje Zwigtman antwoordde:
'Er zijn al heel veel boeken die op veilig spelen als het om de belangstelling van jonge lezers gaat. Prima natuurlijk, want er is een groot lezerspubliek voor. Maar er zijn ook lezers die zich met dergelijke boeken vervelen. Ik heb als jongere lang tevergeefs gezocht naar boeken die míj aanspraken. Later heb ik als recensent jarenlang Aanschaf Informaties voor de Nederlandse bibliotheken geschreven. Ik was een groot fantasy-fan, maar verveelde me zo met alle boeken die volgens hetzelfde stramien zijn geschreven (vijf jongen en meisjes met speciale gaven redden de wereld) dat ik snakte naar iets anders. En met mij zijn er meer (jonge) lezers. Bovendien word je door het aanbod van allemaal 'veilig' hetzelfde geconditioneerd: boeken die een beetje afwijken worden al snel ingewikkeld en raar. Daarom schrijf ik heel bewust afwijkende boeken. Waarom geen boek over een dictatuur? Ik vind het heel spannend om over de grenzen van mijn eigen wereld te kijken. Waarom geen boek over een homoseksuele liefde (zoals in mijn trilogie Een Groene Bloem) in plaats van altijd weer jongetje-meisje? Wat ik hoop te bereiken met mijn boeken is dat ze tot nadenken aanzetten: is alles wat ik als vanzelfsprekend aanneem wel zo vanzelfsprekend? Bij dit boek wilde ik ook bewust afwijken van de keurig geordende wereld die je in veel romans aantreft: alles wordt door de auteur keurig voor je op een rijtje gezet en op het eind wordt alles verklaard. Dit boek is verwarrend, dat klopt, maar dat is de wereld waarin we leven ook...'  

Een overzicht van alle vragen en antwoorden kun je terugvinden in dit onderdeel.