Interview /
Vijf favorieten van Janneke Vreugdenhil
Ingrediënt
Ik kan meerdere ingrediënten bedenken waar ik niet zonder zou kunnen leven, maar als er iets is dat ik echt altijd in huis heb zijn het citroenen (of limoenen). Er zijn maar weinig gerechten die niet opknappen van een klein kneepje citroensap. De zest gebruik ik ook graag, en in sommige gerechten verwerk ik de hele vrucht. Zoals wanneer ik kippenpoten braadt. Dan leg ik daar grote parten citroen tussen (en bijvoorbeeld tenen knoflook en takken rozemarijn). Niet alleen wordt de kip daar verrukkelijk van, maar ik peuzel die stukken gekaramelliseerde citroen, die geparfumeerd zijn door de sappen van de kip en de knoflook en rozemarijn, ook graag in zijn geheel op.
Keuken
De Aziatische keuken. De Thaise bijvoorbeeld, waarin het altijd weer draait om de harmonie tussen zout, zoet, zuur en pittig, en waarin verse groene kruiden zorgen voor fantastische, frisse smaakexplosies. De Chinese keuken fascineert me niet alleen vanwege de smaken maar ook vanwege kooktechnieken die heel anders zijn dan de westerse. De Japanse keuken vind ik interessant vanwege de esthetiek ervan, de helderheid van smaken en het zoeken naar perfectie. De Indiase keuken blijft me ook intrigeren, met al die specerijen die steeds in andere combinaties worden gebruikt en dan telkens weer een ander effect hebben. En ik heb ook een zwak voor de Indonesische keuken trouwens. Ik woon in Den Haag en je hebt hier fantastische toko’s waar je kunt afhalen, maar ik kook ook graag zelf dingen als rendang, sajoer en soto.
Maaltijd
Ik houd niet van teveel kermis op mijn bord, teveel smaken, teveel ingrediënten, teveel versiersels die niets bijdragen. Een maaltijd moet in harmonie zijn. Uiteindelijk kom ik altijd weer uit op het soort maaltijden dat in mijn boek Het Allerlekkerste Comfort Food staat. Gewoon rechttoe rechtaan lekker eten zonder al te veel poespas. Aardappelpuree met worstjes. Polenta met ragu. Curry met garnalen. Risotto met paddestoelen. Tomatensoep. Dat is het soort eten waar ik blij van wordt.
Kookgereedschap
Hoewel in het bezit van de prachtigste keukenapparatuur, vind ik dat je in principe zou moeten kunnen koken met een goed mes, een snijplank en een paar fatsoenlijke pannen. Ik geniet altijd erg van koken in vakantiehuisjes waar maar weinig spullen voorhanden zijn. De uitdaging van die beperking is goed voor de creativiteit. En daar gaat het tenslotte om bij koken: je laten inspireren door het moment en door wat er voorhanden is, en dan iets moois laten ontstaan.
Tv-kookprogramma
Ik blijf het jammer vinden dat in Nederland zo weinig ruimte is voor kookprogramma’s waarin het eten echt centraal staat. Overal moet een wedstrijdelement aan vast zitten, er zit zoveel show bij. In Groot-Brittannië doen ze dat zoveel beter. Zo’n programma als van Nigel Slater bijvoorbeeld, die volkomen op zijn gemak voor de camera laat zien hoe je een bevredigend potje kookt van een handvol eenvoudige ingrediënten, dat mis ik heel erg bij ons. Eten en alles wat ermee te maken heeft is hipper dan ooit, maar tegelijkertijd zijn er nog steeds ontstellend veel mensen die niet of nauwelijks kunnen koken. Van mij zou het best wat educatiever mogen allemaal en wat minder snappy.
Ik kan meerdere ingrediënten bedenken waar ik niet zonder zou kunnen leven, maar als er iets is dat ik echt altijd in huis heb zijn het citroenen (of limoenen). Er zijn maar weinig gerechten die niet opknappen van een klein kneepje citroensap. De zest gebruik ik ook graag, en in sommige gerechten verwerk ik de hele vrucht. Zoals wanneer ik kippenpoten braadt. Dan leg ik daar grote parten citroen tussen (en bijvoorbeeld tenen knoflook en takken rozemarijn). Niet alleen wordt de kip daar verrukkelijk van, maar ik peuzel die stukken gekaramelliseerde citroen, die geparfumeerd zijn door de sappen van de kip en de knoflook en rozemarijn, ook graag in zijn geheel op.
Keuken
De Aziatische keuken. De Thaise bijvoorbeeld, waarin het altijd weer draait om de harmonie tussen zout, zoet, zuur en pittig, en waarin verse groene kruiden zorgen voor fantastische, frisse smaakexplosies. De Chinese keuken fascineert me niet alleen vanwege de smaken maar ook vanwege kooktechnieken die heel anders zijn dan de westerse. De Japanse keuken vind ik interessant vanwege de esthetiek ervan, de helderheid van smaken en het zoeken naar perfectie. De Indiase keuken blijft me ook intrigeren, met al die specerijen die steeds in andere combinaties worden gebruikt en dan telkens weer een ander effect hebben. En ik heb ook een zwak voor de Indonesische keuken trouwens. Ik woon in Den Haag en je hebt hier fantastische toko’s waar je kunt afhalen, maar ik kook ook graag zelf dingen als rendang, sajoer en soto.
Maaltijd
Ik houd niet van teveel kermis op mijn bord, teveel smaken, teveel ingrediënten, teveel versiersels die niets bijdragen. Een maaltijd moet in harmonie zijn. Uiteindelijk kom ik altijd weer uit op het soort maaltijden dat in mijn boek Het Allerlekkerste Comfort Food staat. Gewoon rechttoe rechtaan lekker eten zonder al te veel poespas. Aardappelpuree met worstjes. Polenta met ragu. Curry met garnalen. Risotto met paddestoelen. Tomatensoep. Dat is het soort eten waar ik blij van wordt.
Kookgereedschap
Hoewel in het bezit van de prachtigste keukenapparatuur, vind ik dat je in principe zou moeten kunnen koken met een goed mes, een snijplank en een paar fatsoenlijke pannen. Ik geniet altijd erg van koken in vakantiehuisjes waar maar weinig spullen voorhanden zijn. De uitdaging van die beperking is goed voor de creativiteit. En daar gaat het tenslotte om bij koken: je laten inspireren door het moment en door wat er voorhanden is, en dan iets moois laten ontstaan.
Tv-kookprogramma
Ik blijf het jammer vinden dat in Nederland zo weinig ruimte is voor kookprogramma’s waarin het eten echt centraal staat. Overal moet een wedstrijdelement aan vast zitten, er zit zoveel show bij. In Groot-Brittannië doen ze dat zoveel beter. Zo’n programma als van Nigel Slater bijvoorbeeld, die volkomen op zijn gemak voor de camera laat zien hoe je een bevredigend potje kookt van een handvol eenvoudige ingrediënten, dat mis ik heel erg bij ons. Eten en alles wat ermee te maken heeft is hipper dan ooit, maar tegelijkertijd zijn er nog steeds ontstellend veel mensen die niet of nauwelijks kunnen koken. Van mij zou het best wat educatiever mogen allemaal en wat minder snappy.
