Vijf gruwelijke uitleendrama's

1. Je krijgt je boek nooit meer terug en de lener weet helemaal niet waar je het over hebt.

Oh oh oh, had je het nu maar genoteerd, compleet met datum en handtekening! Je blijft roepen hoe het boek eruit ziet, wat je zei toen je het uitleende, wat je lener antwoordde, wat zij aanhad, wat jij die ochtend had gegeten en hoe het boek heet, pardon, wat de titel is. Je lener snapt ondertussen niet waarom je zo moeilijk doet over een bóek en wil de laatste roddels uit Hollywood met je delen. En oh ja, heb je nog een leuk boek om te lenen?

2. Je krijgt je boek terug inclusief een dozijn ezelsoren, een half strand en kleurige ranjadruppels.

'Ach, ik heb er even mee aan de zee gezeten en toen kon ik het zo fijn gebruiken als steuntje voor mijn strandstoel die steeds scheef zakte. En de kinderen konden hun ranjaglazen er zo fijn op kwijt. Dank je wel, hoor!' Met grote ogen draai je je boek om en om, en ontdekt steeds meer butsen, vlekken en scheuren. De razernij begint te borrelen in je bloed en je blik schuift langzaam van je boek naar je lener. Ze kwebbelt nog steeds over haar vakantie, maar valt stil nu ze je bloeddoorlopen ogen, kwijlende muil en stomende oren ziet.

3. Je krijgt je boek al na twee dagen terug, omdat de lener het niets aan vindt.

Na een half uur in een papieren zak gehyperventileerd te hebben, begin je de mooiste scènes uit het boek op te noemen om te achterhalen hoe het kan dat de lener niet, net als jij destijds, languit op de vloer lag te brullen. Je biedt je lener nog een tweede koffie aan, maar je weet nu al dat je jullie vriendschap gaat heroverwegen. Je teruggebrachte boek streel je ondertussen stiekem, om het te kalmeren en gerust te stellen.

4. Je krijgt het boek na enkele maanden terug met de mededeling dat het hun smaak niet is en of ze nu een boek van je mogen lenen dat wél goed is.

Je wacht een minuut of vijf tot je hartzeer wat is afgenomen, vraagt je af waarom je favoriete boek zo lang in een vijandige omgeving heeft moeten liggen, voelt je een slechte boekenmoeder en zoekt vertwijfeld een minder favoriet boek dat je hetzelfde wilt aandoen.

5. Je vraagt na een jaar eens voorzichtig hoe het met het boek staat en ze zeggen enthousiast dat de buurvrouw het ook graag wilde lenen en dat zij het nu aan haar nichtje heeft uitgeleend die het aan haar yoga-maatje heeft uitgeleend.

Verbijsterd stamel je: 'Maar, maar, maar ... het is míjn boek, toch?' In eerste instantie pols je voorzichtig of de lener wil proberen te achterhalen waar het boek nu is en het terug proberen te krijgen. Op den duur huur je een privédetective in om je boek in Brazilië te lokaliseren.

Tips voor het voorkomen van uitleendrama's

• Leen niet uit, nooit
• Leen alleen boeken uit die je toch al naar de kringloop wilde brengen
• Maak een foto van de uitlener met het boek en de krant van vandaag
• Laat de uitlener een contract tekenen
• Leg een deadline vast
• Hou een boekje bij
• Zet mensen op de zwarte lijst na een uitleendrama
• Gebruik de uitleen-optie op Hebban om bij te houden welke boeken je uitgeleend hebt

Zo kan het ook

De lener komt je met het boek aan de borst gedrukt bedanken voor het mogen lenen van die geweldige roman. Ze is fan voor altijd van deze auteur en wil graag alles lezen en lenen wat je haar voorstelt, want je hebt duidelijk geweldige smaak. Je boek krijg je terug in blakende conditie, met een rozige blos op de wangen van de frisse buitenlucht. Je zet je boek op zijn plekje, trekt je lener mee naar je boekenkast en speurt samen enthousiast naar een nieuw boek om (uit) te lenen. Jullie zijn vrienden voor het leven.

Deel je drama's

Wat is jouw meest vreselijke uitleendrama ooit? Hoe ga jij om met uitlenen (en lenen)?