VIP Q&A met Derk Visser van 'Drama Queen'
Sinds zijn eerste boek in 2005 schrijft Derk Visser gestaag door. Zijn jeugdromans zijn realistisch en rauw, en gaan dan ook altijd over jongeren die opgroeien in een kansarm milieu - iets waar hij in zijn dagelijkse werk regelmatig mee wordt geconfronteerd. Met zijn boek Prikkeldraad werd Visser genomineerd voor de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs, ook kreeg het een eervolle vermelding van de jury van de Woutertje Pieterse Prijs.
Het interview
U bent op latere leeftijd begonnen met schrijven: wat was uw drijfveer/inspiratie om op dat moment met schrijven te beginnen en waarom heeft u gekozen voor jeugdboeken?
Naast het maken van films heb ik ook altijd belangstelling gehad voor taal en schrijven. Mijn vrouw stimuleerde mij een verhaal op te sturen. Jeugdboekenuitgever Van Goor bleek geïnteresseerd. Dit resulteerde in 2005 in mijn debuutroman Patchouli.
In Drama Queen kiest u opnieuw (in de lijn van een aantal voorgaande boeken) voor een moeilijk / uitdagend sociaal milieu. Wat trok u aan in deze setting?
Ik voel me sterk betrokken bij jonge mensen die het leven niet cadeau krijgen. Kinderen die moeten knokken voor hun geluk en een plaats in de samenleving. Dat is een drijfveer om te schrijven over de veerkracht en het doorzettingsvermogen van deze kinderen en jongeren.
U heeft ervoor gekozen de taal van het boek aan te laten sluiten bij het milieu, rauw en zonder opsmuk. Ook laat u personages heftige en soms racistische uitspraken doen. Hoe lastig was het om dit zo te schrijven?
De personages zijn geen platte karakters. Ze hebben verschillende kanten. Ze kunnen bijdehand, grof en boos uit de hoek komen, maar ook kwetsbaar en zoekend zijn. Soms zijn ze wijs en soms doen ze dom. Het is een uitdaging om op die manier een karakter neer te zetten.
Over balans gesproken, ondanks die rauwe randen leest het boek vlot, met een directe humor en voelt het licht aan. Wat is uw geheim? Vloeit het vlot uit uw pen of komt er veel herschrijven bij kijken?
Dialogen vloeien vlot uit de pen, maar daarna moet er vaak worden herschreven. Het is voor mij een ambachtelijk en technisch proces: de woorden in de goede volgorde zetten. Mijn boeken kunnen een zware ondertoon hebben, de context waarin kinderen opgroeien. De meer lichte boventoon wordt bepaald door hun veerkracht, humor en vroeg wijs zijn.
De titel Drama Queen spreekt voor zich, maar toch kan hij op meerdere personages slaan. Wilde u een meervoudig interpreteerbare titel neerzetten?
Angel en ook haar moeder Patty zijn extravert, impulsief en kunnen reageren met grote emoties. Toch zijn het geen karikaturale 'drama queens'. Ik wilde ze ook neerzetten als twee sterke vrouwen die leven onder nogal dramatische omstandigheden.
Als mannelijke auteur heeft u gekozen voor een tienermeisje als hoofdpersoon. Wat bracht u tot deze keuze en was het moeilijk inleven in Angels personage?
Als auteur moet je je in allerlei personages kunnen inleven. Ik bereid me daar niet op een speciale manier op voor. Om me er verder in te verdiepen staat het boek Het puberende meisjesbrein ontrafeld op mijn verlanglijstje voor de komende feestdagen.
Angel is het type ‘ruwe bolster, blanke pit’. Hoe belangrijk is die laag onder de oppervlakte voor u?
Om zich wat staande te houden in haar wijk bijt Angel behoorlijk van zich af. Haar personage wordt vooral interessant als daaronder een meisje schuilt dat ook kwetsbaar is en zoekt naar liefde en erkenning.
Er vindt een tijdsprong plaats in Drama Queen. In het ene is Angel 12-13, in het andere 15. Waarom juist deze dicht bij elkaar liggende leeftijden en geen groter verschil?
Ik wilde de lezer meenemen naar drie periodes uit haar puberteit, waarin ze onhandig probeert los te komen van de wat symbiotische relatie met haar moeder, en haar identiteit en geaardheid ontdekt. Eindigen met 15 sluit mooi aan bij de leeftijd van haar moeder toen zij Angel kreeg.
Krijgt u weleens reacties van lezers die zich in uw boeken herkennen, of er iets van hebben kunnen leren?
Ik krijg vooral reacties van jonge lezers die mijn boeken gebruiken voor een spreekbeurt op school. Zij vragen dan vaak om toelichting, zoals ook bij deze vragen het geval is.
Is er een boodschap die u graag aan de lezer wilt meegeven?
Ik wil vooral een beeld schetsen van jonge mensen die zich met vallen en opstaan, doorzettingsvermogen en veerkracht door het leven worstelen.
Heeft u Drama Queen geschreven met een bepaalde plaats of stad in gedachten?
Drama Queen speelt zich af in een wijk die je in elke grote stad zou kunnen tegenkomen.
Wat was uw favoriete scène om te schrijven?
Ik vind het altijd erg leuk om dialogen te schrijven. Mijn personages zijn echte praters. Ze kletsen wat af. Daar beleef ik veel plezier aan.
Heeft u bepaalde schrijfrituelen?
Ik begin ’s ochtends om 8.30 uur en werk door tot 13.00 uur. Ik neem een pauze om koffie te drinken. Eigenlijk hetzelfde als wanneer je naar je werk gaat. Maar dan deeltijd.
Is er ruimte voor een vervolgverhaal? Angels verhaal lijkt nog lang niet uitverteld…
Goed idee. Ik zal mijn gedachten daarover laten gaan. Het lijkt me ook interessant om het verhaal vanuit het perspectief van Kayleigh te vertellen. En hoe zich de relatie met haar vader ontwikkelt.
Heeft u al een idee voor uw volgende boek?
Ik heb een idee voor een verhaal over vier zussen. In de leeftijden van 1 tot 14. Ze wonen bij Angel om de hoek.
Derk Visser is geïnterviewd door Antoinette, Katy, Maartje, Miranda, Silvia en Laurie. De auteursfoto is gemaakt door © Chris van Houts en aangeleverd door uitgeverij Gottmer.
Bekijk de lezersrecensies van onze VIPs
De recensie van AntoinetteDe recensie van MaartjeDe recensie van MirandaDe recensie van Laurie
Powered by de Hebban VIP Club
Dit artikel werd mogelijk gemaakt door de bijdragen van de leden van de Hebban VIP Club. De Hebban VIP Club is een exclusieve club voor leden met een roze Hebban-hart die het leuk vinden om Hebban te helpen de beste, fijnste en leukste plek te laten zijn en blijven voor liefhebbers van boeken.
