Voorjaarstitels om naar uit te kijken: Podium, Prometheus en Hollands Diep

Op de Hebban verwachtpagina vind je nu al een groot aantal nog te verschijnen voorjaarstitels, maar de redactie zal de komende weken haar best doen opmerkelijke, veelbelovende titels uit de enorme stapels brochures uit te lichten. In deze aflevering aandacht voor niet te missen boeken die dit voorjaar verschijnen bij Uitgeverij Podium, Prometheus en Hollands Diep.

Uitgeverij Podium

Lieve van Ronald Giphart

Het afgelopen jaar was een succesjaar voor Ronald Giphart (1965), die met maar liefst vier boeken liet zien hoe veelzijdig, gedreven en geliefd hij als auteur is. Aan het begin van het jaar verscheen zijn roman Harem, die werd genomineerd voor de ECI Literatuurprijs. Samen met zijn vrouw Mascha Lammes maakte hij het gezinskookboek Vurrukkuluk!, met Rob van Scheers schreef hij het Feyenoord-boek Kuipkoorts en in De Nederlandse culinaire literatuur in 90 en enige verhalen verzamelde de auteur culinaire hoogstandjes uit de literatuur.

2016 belooft wederom een goed jaar te worden voor Giphart. In januari verschijnt Mismatch, een populair-wetenschappelijk boek waarin de auteur samen met Mark van Vugt laat zien hoe we worden misleid door ons brein en hoe we daar in het dagelijks leven beter mee om kunnen gaan. In mei volgt Lieve, door de uitgeverij aangekondigd als ‘zijn sensuele nieuwe roman.’ In deze roman over verliefdheid, verlangen en trouw staan Noah en Lieve centraal. Het tweetal vormt het powerkoppel van de Nederlandse filmwereld. Noah is de talentvolle, prijswinnende regisseur en Lieve de spetterende actrice. Ze is de liefde van Noahs leven. Als zijn muze door een auto-ongeluk om het leven komt besluit Noah dat hij een film over Lieve wil maken, als ultieme poging om haar bij zich te houden. Maar hij is zich op dat moment nog niet bewust van Lieve’s verborgen dubbelleven…

Ik was een van hen van Maarten Zeegers

Drie jaar geleden werd Maarten Zeegers (1982), de auteur van Wij zijn Arabieren, als een van de laatste journalisten uit Syrië gezet. Hij vestigde zich samen met zijn Syrische vrouw Sarah in de Haagse Wijk Transvaal, waar net als in de Schilderswijk negentig procent van de inwoners allochtoon is. Al snel ontdekt Zeegers dat hij als journalist niet welkom is in de gesloten moslimgemeenschappen. Hij besluit om undercover als moslim te gaan leven. Door zijn nieuwe identiteit worden deuren geopend die anders gesloten zouden blijven: Zeegers is getuige van een duiveluitdrijving, een rituele geseling en wordt zelfs gevolgd door de AIVD. In Ik was een van hen (april 2016) toont de auteur een onthullend portret van twee wijken die illustratief zijn voor een veranderd Nederland en stelt daarmee een akelig actueel thema aan de kaak.

"Thuis denk ik na over de gebeurtenissen van de afgelopen weken. Het is me tot nu toe behoorlijk tegengevallen om een goed beeld te krijgen van de islam in Transvaal. Als niet-moslim zonder bekeringsintentie staan de mensen hier nou niet direct te popelen om je met open armen te ontvangen. Je wordt er toch al snel van verdacht een agent van de inlichtingendienst te zijn, of een vijand van de islam met een dubbele agenda. Schrijvers, of nog erger journalisten, worden al helemaal niet vertrouwd.
In de ogen van veel moslims voeren de media een haatcampagne tegen de islam. Bovendien hebben ze last van infiltranten en spionnen. De AIVD houdt al jaren bepaalde moskeeën scherp in de gaten, omdat ze een anti-westerse boodschap verspreiden.
De afgelopen tijd zijn tientallen moslims naar Syrië afgereisd om zich aan te sluiten bij de gewapende jihad. Een groot deel van hen kwam uit Den Haag. De AIVD beschouwt hen als een potentieel veiligheidsrisico. Ik snap de achterdocht in de islamitische gemeenschap tegenover buitenstaanders dus wel. Het maakt mijn werk alleen zo lastig.

Het is tijd om twee belangrijke beslissingen te nemen. Ik ga niet meer iedereen aan de neus hangen dat ik aan een boek werk. Daarnaast ga ik vanaf nu proberen te leven als vrome moslim, om in ieder geval te voorkomen dat ik nog een keer word klemgezet. Het lijkt de enige manier om bij de islamitische gemeenschap in Transvaal binnen te komen.
Maar er is nog een reden: je kunt pas echt weten hoe het is om een moslim te zijn in Nederland, als je er zelf een bent. Participerende observatie, of zoiets.
Voordat ik de knoop definitief doorhak, ga ik langs bij een speciale bekeerlingenmiddag in de Soennah-moskee. Om alvast eens te proeven van wat me te wachten staat."

- Fragment uit Ik was een van hen.

Meer Podium-boeken om naar uit te kijken:

Een weekendje oorlog van Frans van Deijl (roman, februari)
De nationale Vrouwenspotgids van Maxim Hartman (non-fictie, april)
Voor de liefste onbekende van Ingmar Heytze (poëzie, april)
Blindelings van Kris van Steenberge (roman, september. Dan is het allang geen voorjaar meer, maar wat verheugen we ons op dit boek!)
 

Uitgeverij Prometheus

De hoge bergen van Portugal van Yann Martel

Als bij de naam Yann Martel nog geen belletje gaat rinkelen, doet dat het wel bij The life of Pi (Het leven van Pi ). Deze succesroman uit 2001 waarin de zestienjarige Pi samen met een hyena, een zebra en een gevaarlijke tijger schipbreuk lijdt, werd bekroond met de Man Booker Prize, is wereldwijd 13 miljoen keer verkocht en stond meer dan een jaar op de bestsellerlijst van The New York Times. Ook de 3D-boekverfilming uit 2012 trok volle zalen. 

In februari verschijnt Martels nieuwe boek, De hoge bergen van Portugal. In deze roman worden de levens van de jonge Tomás, een patholoog en de Amerikaanse senator Peter Tovy, drie mensen die in eerste instantie niets met elkaar te maken lijken te hebben, met elkaar verweven.

Aan het begin van de twintigste eeuw krijgt Tomás in de archieven van Lissabon een dagboek onder ogen waarin een beschrijving staat van een geheimzinnig artefact dat de kerk voor altijd op zijn kop zal zetten. Hij vertrekt naar de hoge bergen van Portugal om het artefact te vinden. Vijfendertig jaar later doet een patholoog onderzoek naar de moordmysteries van Agatha Christie en raakt betrokken bij de gevolgen van Tomás' zoektocht. Weer vijftig jaar later redt senator Peter Tovy, niet lang nadat zijn vrouw is overleden, een chimpansee uit een onderzoeksinstelling in Oklahoma. Als hij besluit de aap mee te nemen naar zijn geboortedorp in het noorden van Portugal, wordt duidelijk hoezeer het lot van de drie mannen met elkaar verbonden is.

Gij nu van Griet op de Beeck

Als het goed is staat 'ie al te schitteren in haar prijzenkast, de Hebban Award voor beste Nederlandstalige roman die Griet op de Beeck onlangs won voor Kom hier dat ik u kus. Met deze en haar debuutroman Vele hemels boven de zevende wist de schrijfster talloze literatuurliefhebbers voor zich te winnen. Maar liefst 350.000 exemplaren werden van deze twee boeken verkocht. Met smart wordt door ons en vele andere lezers uitgekeken naar Op de Beecks derde boek, Gij nu, dat in maart bij Prometheus verschijnt. In een interview met Hebban vertelde de schrijfster over dit nieuwe boek:

'De derde is geen roman, maar ook geen bundel lukraak bij mekaar gegooide verhalen. Je moet echt beginnen bij het begin en eindigen bij het eind. In dit boek figureren vijftien mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo'n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren. En omwille van dat opzet koester ik de hoop dat dit boek meer zal zijn dan de droge optelsom van de delen, om de gezamenlijke grond en de subtiele cohesie tussen de verhalen. Dit boek doet op een andere manier een poging om iets te vertellen over hoe wij dit leven proberen te overleven. Het gaat het over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende wil om het goed te doen, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.'

Meer veelbelovende voorjaarstitels van Prometheus:

X&Y van Franca Treur (korte verhalen, februari)
Het jaar van de gelukszoekers van Sunjeev Sahota (roman, februari)
Slapen op Jupiter van Anuradha Roy (roman, maart)
Schemerdieren van Nowelle Barnhoorn (debuutroman, april)

 
Uitgeverij Hollands Diep

En wat heeft dat met mij te maken?  van Sacha Batthyany

"Het begon allemaal op een donderdag in april, zo'n zeven jaar voor ik naar Buenor Aires zou afreizen. Ik werkte destijds bij de zondagskrant der Neuen Zürcher Zeitung. Het was vroeg in de ochtend en er was bijna niemand op kantoor. Ik werkte aan een artikel toen een wat oudere collega met wie ik tot dan toe niet veel contact had gehad een krantenartikel op mijn bureau legde en voreg: 'Wat heb jij in vredesnaam voor familie?'

Ik keek op en glimlachte naar haar voor ik het artikel bekeek. Ik verwachtte iets uit de negentiende eeuw, met hoepelrokken en paarden. Of een of andere brug die naar een van mijn voorouders was vernoemd. De Batthyany's waren van adellijken bloede. Een van hen was minister-president geweest in 1849, een ander in 2003 heilig verklaard door paus Johannes Paulus II voor zijn diensten als dokter. Zoiets verwachtte ik toen ik omlaag blikte naar de krant. Iets onschuldigs. In plaats daarvan viel mijn oog op de kop 'Een duivelse gastvrouw', wat ik niet begreep. Maar de vrouw op de foto herkende ik onmiddellijk: het was tante Margit."

- Fragment uit En wat heeft dat met mij te maken?

Een paar weken voordat de Tweede Wereldoorlog ten einde liep gaf gravin Margit Thyssen-Batthyany, oudtante van de auteur, een extravagant feest op haar kasteel. Rond middernacht werden 180 joden, die vlak bij het kasteel op deportatie wachtten, doodgeschoten. Wat er precies heeft plaatsgevonden is nooit duidelijk geworden. Sacha Batthyany (1973) duikt in deze verschrikkelijke familiegeschiedenis en ontdekt daarbij een geheim dat het beeld van zijn familie voorgoed verandert. Hij doet deze geschiedenis uit de doeken in En wat heeft dat met mij te maken?

Moeders Zondag van Graham Swift

30 maart 1924, het is Moederdag. Vanwege deze feestdag krijgt huispersoneel vrij om familie te bezoeken. Ook het dienstmeisje Jane Fairchild mag naar huis, maar zij werd als baby te vondeling gelegd en heeft dus geen moeder die ze kan bezoeken. Hoe zal zij de dag doorbrengen?

Volgens uitgeverij Hollands Diep is Moeders Zondag, dat in april verschijnt,  'waarschijnlijk het mooiste en meest ontroerende verhaal dat Graham Swift ooit heeft geschreven.' Dat schept hoge verwachtingen, want met de vele literaire prijzen die Swift ontving behoort hij niet tot de minste auteurs. Zijn romans, verhalen en esssays verschijnen in meer dan dertig talen en hij ontving onder meer de Guardian Fiction Prize, de Prix du Meilleur Livre Etranger en de Man Booker Prize.

Meer mooie Hollands Diep- titels in het voorjaar:

Moederland van Jan Vanriet (poëzie, februari)
Shakespeare's rusteloze wereld van Neil Macgregor (verhalen, maart)
Anatomie van een soldaat van Harry Parker (debuutroman, maart)