Voorpublicatie Badgasten

Over Badgasten
In Badgasten schetst Emma Straub subtiel en met veel droge humor een portret van een gezin. Tijdens een vakantie naar Mallorca komen sluimerende verlangens en onderhuidse jaloezie naar boven. De familie Post was compleet met aanhang en vrienden afgereisd naar Mallorca om zowel het 35-jarig huwelijk van Franny en Jim als het slagen voor de middelbare school van dochter Sylvia te vieren. Zon, zee, mooie stranden, overheerlijke tapas en ontspannen tennispartijtjes beloofden een welverdiende ontsnapping aan de spanningen die er thuis in Manhattan net onder de oppervlakte liggen.

Fragment
Het vertrek kwam altijd als een verrassing, hoewel de datum op de kalender al tijdenlang dichterbij kwam. Jim had zijn koffer de avond ervoor al ingepakt, maar nu, een paar minuten voor het geplande vertrek, werd hij overvallen door twijfel. Had hij wel genoeg boeken bij zich? Hij liep voor de boekenkast in zijn werkkamer heen en weer en trok het ene na het andere boek uit het gelid en duwde het daarna weer terug. Had hij zijn hardloopschoenen ingepakt? Zijn scheercrème? Van elders in huis kwamen soortgelijke paniekerige laatste-ogenblikgeluiden van zijn vrouw en dochter: op-en-neergeren over de trap om nog iets wat vergeten was bij de berg bagage naast de voordeur te zetten. Jim had bepaalde dingen, als hij had gekund, het liefst úít zijn bagage gehaald. Het afgelopen jaar. En de vijf jaar daarvoor eigenlijk ook. De manier waarop Franny hem ’s avonds aankeek van de andere kant van de eettafel. Het voor het eerst in dertig jaar in een andere mond zijn en zijn verlangen daar eeuwig te blijven. De leegte die hem na de vakantie wachtte, de eindeloze dagen die hij moest zien te vullen. Jim liet zich op de stoel achter zijn bureau zakken om daar te blijven tot iemand zou zeggen dat hij iets anders moest doen.

Lees meer uit Badgasten