Dossier /
VrijdagVraag: Korte verhalen vs. dikke pillen
Elke zichzelf respecterende auteur heeft een verhalenbundel uitgebracht en staat in een stuk of wat anthologiën. Dat is niet in Nederland zo. In de literatuur worden wel mondjesmaat verhalenbundels uitgebracht en zo nu en dan een thematische verzameling, maar echt in de armen gesloten is de vorm van het korte verhaal hier niet, uitzonderingen daargelaten.
Warriors, Dangerous Women, Rogues, dat alles staat hier wel in de kast. Vanwege de geweldige namen die erin zijn opgenomen. George R.R. Martin natuurlijk, maar ook Joe Abercrombie, Neil Gaiman, Patrick Rothfuss en vele anderen. Dat is een must have van heb ik jou daar. Kort zijn de verhalen in deze bundels niet eens, het zijn regelmatig avonturen die de omgang van een novelle hebben.
Wie leest korte verhalen graag en waarom? Wie leest ze niet en waarom niet? Is er ruimte in het Nederlands landschap voor verhalenbundels in de fantastieke genres? Zou daar ruimte voor gemaakt moeten worden anders, of is het eigenlijk niet belangrijk dat we ook kort werk lezen? Is het wel belangrijk, wat is er dan zo belangrijk aan?
