Waarom wil (bijna) iedereen een moestuin?

Eten uit de Volkstuin van Marleen van Es bijvoorbeeld is een uitgebreide en papieren versie van haar mooie en populaire gelijknamige blog.
Zaai, Oogst en Eet. Elke dag groenten en fuit uit eigen tuin van Jo Whittingham is een informatief boek en een maand-tot-maandgids waarin alle stadia van het kweken, oogsten, bewaren en inmaken van eigen groente en fruit beschreven staan.
Pip McCormac laat in zijn boek Koken met Kruiden en Bloemen zien dat je, ook als je slechts de beschikking hebt over een balkon met potten, elk gerecht kunt opfleuren met zelfgekweekte bloemen en kruiden. Duizelt je hoofd van al die informatie en zie je door de bomen het moestuinbos niet meer, gebruik dan de Moestuinkalender van Uitgeverij Snor waar je naast handige zaai- en oogsttips ook ruimte krijgt om een persoonlijk actie-groen-plan te noteren.

Achterliggende gedachte van al deze uitgaven is dat je niet helemaal zelfvoorzienend hoeft te zijn, maar er plezier in hebt dat je jezelf en je familie iets lekker en voedzaams van eigen kweek kunt voorzetten.

Heel Holland zaait
Tooske zoekt op televisie naar de beste kwekers van Nederland. HAK tenslotte deelde bonenplantjes uit om het al eerder genoemde populaire  supermarkt-moestuintje aan te vullen. Kortom het lijkt wel of heel Holland zaait!

Waar komt dit enthousiasme voor het zelf zaaien en kweken vandaan?
Er zijn meerdere reden te bedenken.
Iedereen kan zaaien; jong of oud, groene vingers of niet, een grote volkstuin tot je beschikking of slechts een balkon met wat potten. Met onze handen in de tuinaarde zijn we allen gelijk.
Recente voedselschandalen hebben een hernieuwd interesse aangewakkerd in ons voedselsysteem en alles wat daar mee samenhangt. Mensen willen weten waar hun eten vandaan komt en zelf kweken is dan een goede oplossing.

De crisis heeft ons bewust gemaakt van andere waarden zoals zoeken naar goedkope oplossingen; een zakje zaad kost een fractie van het kant en klare eindresultaat, de ruileconomie (fijn om je overschot aan courgettes te kunnen ruilen tegen een grote zak verse pruimen bijvoorbeeld) een groeiende interesse in, of noodzaak om, zelf te doen en te maken maar ook het vinden van ontspanning door met de handen in de aarde te wroeten is een belangrijk motivator.

Een moestuin is ook magisch; je stopt zaadjes in de grond en kunt het hele proces van ontkiemen, groeien en oogsten van dichtbij meemaken. Extra voordeel is dat je het resultaat ook nog eens kunt opeten. Betrek je kinderen bij dit proces dan speelt er naast de lol ook een educatief element een rol.

Een buurttuin kan een bindende factor zijn. Mensen die normaal gesproken niet met elkaar omgaan pakken nu gezamenlijk schoffel en schep en komen op een ontspannen manier met elkaar in contact waarbij de oogst niet zelden op een buurt BBQ terecht komt.
Als laatste kan ook de moestuin als work-out plek genoemd worden; al dat spitten, bukken, harken etc zorgt dat je constant in beweging bent. Je lijf wordt soepeler en met een beetje geluk en wat zonneschijn krijg je ook nog eens een lekker kleurtje.

Zijn er ook  minpunten verbonden aan een moestuin?
Ja, toch wel. Een moestuin vereist werk en toewijding. Krijgen de kwetsbare zaailingen niet op tijd water dan verdrogen ze. De zaailingen moeten verpot worden en constant in de gaten worden gehouden.

Is de eerste kwetsbare periode van je aanplant voorbij dan is er het risico van vraat door beesten. Intensieve droogte tijdens je lange weekend weg, onverwacht stortregens of stormen die het prille groen doen knakken of een buurman die iets te dicht met zijn onkruidverdelger bij jouw biologische kweek in de buurt komt zijn mogelijke dompers op je moestuingeluk.
Daarnaast kunnen fijnstof in de lucht, vervuiling van de bodem of een verkeerde bereiding van de groenten (te lang koken) ervoor zorgen dat al je inspanningen niet het gewenste gezonde resultaat opleveren.

Waarom dan toch zoveel enthousiasme voor de moestuin bij ons allen? Het is waarschijnlijk net zoiets als de populariteit van diëten en de sportschool in januari. We dromen van een mooi resultaat, zetten de eerste wankele schreden en moeten dan gaande weg toegeven dat het meer werk en opofferingen vereist dan wij kunnen opbrengen. Slechts een minderheid houdt vol en wordt jaloers bekeken om het eindresultaat; een strak lijf of, in het geval van een moestuin, manden vol zelfgekweekt lekkers.

Ieder jaar opnieuw
Gelukkig kunnen we elk jaar weer opnieuw proberen. Ik ga maar eens kijken bij mijn zaailingen, ze stonden er vanochtend wat (z)ielig bij.