We Lazen Eens Wat Anders in april en dit is hoe het ging!
Hebban organiseerde Lees Eens Wat Anders dit jaar voor de negende keer. We laten onze favorieten even links liggen om een ander soort boek op te pakken. Een genre dat je volledig onbekend is, een auteur die je niet kent of een boek dat op je Wil ik lezen-plank staat, maar waar je eigenlijk niet zo goed aan durft te beginnen. Meedoen met LEWA draait om het verbreden van je horizon en eens iets nieuws doen. Je stapt ermee uit je comfortzone en ontdekt een heel nieuwe boekenwereld die voor je open ligt.
De leesclubs
De acht leesclubs zijn momenteel onderweg, dus werpen we een blikje achter de schermen om te kijken hoe het bevalt. Als je een boek leest buiten je comfortzone, kun je dat maar beter doen met gelijkgestemden die ook geen idee hebben waar ze aan beginnen. Valt het mee of valt het tegen? Je leest het hieronder.
De literatuurleesclub is momenteel bezig met vraag 2. Meelezen met Moederland? Sluit gerust aan.
In de literatuurleesclub zitten veel deelnemers die door de verplichte leeslijst het plezier in literatuur verloren zijn. Zal Moederland van Milouska Meulens hen overtuigen? Drees vertelt dat ze het boek uit zichzelf niet opgepakt zou hebben, omdat ze liever voor verhalen gaat waarmee ze aan de echte wereld kan ontsnappen. Het was dus wel even schrikken, de combinatie van het slavernijverleden en depressie. Maar juist omdat dit een echte LEWA is, omarmen ze allen het boek. Marie Jose vertelt dat ze over de onderwerpen Suriname en slavernij ook maar weinig weet, want dat werd op school bijna niet behandeld. 'De VOC en VIC waren goede dingen voor Nederland. Veel te laat begreep ik pas dat dit anders in elkaar zat, maar dat kwam niet door school.' Zodra ze eenmaal aan het lezen zijn is de eerste indruk voor Kimberley een goede: 'Ik vind het een heel pakkend verhaal en heel heftig, als ik eenmaal begin, kan ik bijna niet stoppen met lezen,' vertelt ze. Anna heeft er meer moeite mee zich in te leven in het persoonlijke verhaal: 'Vermoed dat ik te veel in een andere mentaliteitsgeest [...] ben opgebracht.' Ria heeft het boek zelfs al uit: 'Hoewel het een heel ander soort boek was dan ik [...] had verwacht, ben ik er erg blij mee.'
'Het blijft altijd avontuurlijk als je even over de omheining heen kijkt ...' – Dominique Biebau over de LEWA-ervaring
De thrillerleesclub is momenteel bezig met vraag 6. Meelezen met De Christiemoorden? Sluit gerust aan.
De thrillerleesclub heeft geluk, want auteur Dominique Biebau doet mee en beantwoordt vragen van de LEWA-lezers. Het is voor hem een spannende leesclub: hoe zal zijn boek deze niet-thrillerlezers bevallen? Hij voelt zich in elk geval als een vis in het water: 'Vreemd genoeg ben ik zelf ook niet zo'n thrillerlezer,' bekent hij, want als leerkracht Nederlands leest hij voornamelijk romans. Er zitten inderdaad meerdere literatuurlezers in de leesclub, net zoals feelgoodliefhebbers. Ze lijken thrillers vooral over te slaan omdat ze de rillingen krijgen bij de gedachte aan wrede moorden, enge clowns of afgehakte ledematen. De Christiemoorden is een cosy crime en daardoor een goede kennismaking. Velen van hen vliegen dan ook door het boek. De verwijzingen naar Agatha Christie maken de lezers nieuwsgierig en de misdaadroman spreekt hen aan. 'De humor in het boek geeft een mooie balans in het spannende en grappige,' waardeert Sharon. 'Het is leuk om af en toe gewoon even te mogen lachen om iets idioots om daarna weer bloedserieus verder te lezen.' Wel hadden de deelnemers zich wat meer voorgesteld van de fictieve leesclub uit het boek 'Met Thrillende Vingers' en hoopten ze veel goede boekentips te krijgen, maar de leesclub uit De Christiemoorden was inmiddels meer een gezelligheidsclub die amper nog aan lezen toekwam.
'Dit gaat een feestje worden.' – Gigi over de poëzieleesclub
De poëzieleesclub is momenteel bezig met vraag 3. Meelezen met De dansvloer is van iedereen? Sluit gerust aan.
Bij de poëzieleesclub maken de deelnemers zich van tevoren vooral zorgen of ze de gedichten wel goed genoeg zullen begrijpen. 'Gedichten die ik in één keer snap en dan het liefst een gedicht dat ik ook nog grappig vind, dat is waar ik wel van kan genieten. Dus dit boekje is wel spannend,' zegt Gigi. De meeste deelnemers in deze LEWA-leesclub kennen elkaar al, zodat ze zich heel veilig voelen in dit avontuur dat ze samen aangaan. Ze hebben in ieder geval heel wat lol als De dansvloer is van iedereen van Maaike de Wolf op de mat valt. Als Gigi de humor niet in gedichten vindt, creëert ze die namelijk wel zelf: 'Ik dacht het eerste gedicht te lezen en begreep er totaal niets van. Toen bleek het de laatste bladzijde van de inhoud te zijn.' Ria, Els en Annet waren zo enthousiast over de sneak preview dat ze met hun eigen exemplaren meedoen. 'Ik geloof dat ik ze een paar keer moet lezen voor ik de juiste toon te pakken heb,' overpeinst Marije. 'Aangenaam? Nee. Comfortabel? Nee. Interessant? Ja, toch wel.' Een makkelijke dichtbundel blijkt het inderdaad niet, maar toch nodigt het voor iedereen uit tot doorlezen. 'Ik heb een beeld bij gedichten dat ze rijmen, dus daar moet ik even overheen,' zegt Susanne. Gaat het straks aan het einde van de leesclub allemaal de moeite waard zijn?
'Ik geef het boek vier sterren.' – Marga over Ben je verdrietig als ik doodga?
De non-fictieleesclub is momenteel bezig met vraag 1. Meelezen met Ben je verdrietig als ik doodga? Sluit gerust aan.
Er doen echte veellezers mee aan de non-fictieleesclub, maar dit is een genre dat ze nog niet eerder hebben aangedurfd. Met Ben je verdrietig als ik doodga? van Nicolas Lunabba gaan ze iets nieuws tegemoet, want stuk voor stuk zouden ze in de boekhandel hebben geaarzeld om dit op te pakken. 'Normaal kom ik op een soort van onbewoond eilandje als ik lees, dat heb ik nu totaal niet. [...] Ik kom er niet echt in,' vertelt Marga. Voor Hendrika leest het juist lekker weg. Ze is benieuwd naar de afloop en gaat strategisch te werk: 'Ik schrijf zo nu en dan iets in de marge, doe er geeltjes en memolintjes in.' Voor Saskia is dit boek een bijzondere ontdekking, want het sluit naadloos aan bij haar nieuwe baan als docent bij een jeugdgevangenis. 'Ik denk dat het voor mij daarom ook heel leerzaam zal zijn.' De LEWA-lezers zijn allemaal benieuwd naar de afloop, want dat is bij dit boek nog heel onzeker. 'Nu ik ongeveer een derde gelezen heb, vraag ik me af wie degene is die de vraag stelt, "Ben je verdrietig als ik doodga?"' zegt Hendrika. Over één ding is de hele groep het eens: de kaft is heerlijk. 'Het is een vrij zachte kaft die warm aanvoelt,' zegt Ria. 'Het boek voelt inderdaad fijn aan, maar dat is eigenlijk het enige aan de buitenkant dat prettig aanvoelt,' grapt Marga.
De feelgoodleesclub is momenteel bezig met vraag 10. Meelezen met De best man? Sluit gerust aan.
Het werd dankzij het fragment al snel duidelijk dat de LEWA-lezers in de feelgoodleesclub te maken zouden krijgen met 'smut', een subgenre dat geen van hen eerder opgepakt had, ook al gaan ze zo nu en dan weleens vreemd met andersoortige feelgood. Omdat De best man van Jennifer L. Armentrout een novelle is, kwamen ze al snel uit bij de stomende scènes en dat was in Nederlandse vertaling toch wel even slikken. 'De keus voor sommige woorden is ook gewoon een beetje banaal. Er zijn zoveel meer varianten die beter klinken,' zegt Kimberly. Het verhaal draait vooral om de aantrekkingskracht tussen de hoofdpersonages en de vele bijbehorende clichés werden daarom gewoon omarmd. Toch had Lotte graag nog wel iets gehad dat haar verraste. 'Er lag telkens zo weer een misverstand op de loer,' vertelt ook Debbie. Er zitten leuke vondsten in de novelle, waar dan weer niet genoeg mee gedaan werd. Zo zijn Madisons ouders 'preppers', maar had dat geen invloed op het verhaal en vooral Evelien vond dat jammer. 'Die mensen zijn al een heel eigen leven aan het leiden in mijn hoofd, bizar!' Er werd dan ook door meerdere deelnemers geopperd dat deze novelle best een apocalyptische wending had mogen nemen. Maar was het dan nog een LEWA geweest?
'Ik vind onze cover echt het allermooist!' – Chantal over de Nederlandse cover van Joy
De jeugdleesclub is momenteel bezig met vraag 4. Meelezen met Joy? Sluit gerust aan.
De deelnemers van de jeugdleesclub hebben allemaal al in geen jaren een kinderboek opgepakt, omdat ze het zelf ontgroeid zijn of omdat de kinderen inmiddels volwassen zijn. Soms gebeurt het weleens per ongeluk, dus de kans om er nu echt bewust mee aan de slag te gaan, motiveert iedereen. Olanna leest Joy van Jenny Valentine elke avond via videobellen voor aan haar nichtje van zeven. De leesclub heeft er daarmee een extra lid bij. 'Ik vind het maar langzaam op gang komen, zij vindt het al leuk,' vertelt ze. Inge vindt de jongste deelnemer een echte toevoeging: 'Zo sta je stil bij wat kinderen, de echte doelgroep, ervan vinden.' De LEWA-lezers vinden het jammer dat het boek niet meer illustraties heeft, want wat ze daarvan gezien hebben, spreekt ze enorm aan en daar hadden ze wel meer van gewild. 'Dat mis ik wel, een mooie pentekening zou het geheel nog meer uitnodigen.' Daardoor valt echter wel op hoe belangrijk taal is in Joy. Vooral de link tussen taal en fantasie springt eruit volgens de deelnemers. Zo bedenkt hoofdpersonage Joy steeds een andere naam om de E. in haar grootvaders naam te verklaren. 'Het boek nodigt echt uit om creatief te zijn. Vooral op taalvlak,' zegt Inge.
'YA = jongvolwassen. Ik, 74 jaar. Van een contrast gesproken.' – Hugo over zijn deelname aan de Young Adult-leesclub
De Young Adult-leesclub is momenteel bezig met vraag 2. Meelezen met Ugly Girls? Sluit gerust aan.
In de Young Adult-leesclub verzamelen zich lezers die nooit eerder een boek hebben opgepakt in dit genre. Omdat het een parapluterm is voor heel wat verschillende opties, waren ze allemaal heel benieuwd naar het boek dat op de mat zou vallen. De onthulling van de titel heeft voor veel animo gezorgd onder de LEWA-deelnemers. 'Ik verwacht een reëel beeld over hoe het pesten via social media plaatsvindt,' zegt Ingrid erover. De 74-jarige Hugo grapt dat hij wel wat aan zijn kleindochters van veertien en twaalf uit te leggen heeft als ze zien dat hun grootvader het boek Ugly Girls van Lisa Bjarbo, Johanna Lindbäck en Sara Ohlsson leest. 'Spanning verzekerd.' Er is ook een aantal deelnemers die voor deze LEWA hebben gekozen juist omdat ze de belevingswereld van hun eigen tieners willen ervaren door Young Adult te lezen. Dat het een trilogie is, verraste wel. Is het leuk genoeg om alle drie de delen te gaan lezen? 'Wie weet zijn Tilde, Eleni en Jasmine wel zo leuk en lees ik uiteindelijk de hele trilogie,' mijmert Saskia. Ook Maxime ziet het zitten: 'Ik ben eigenlijk stiekem toch wel erg nieuwsgierig geworden nu.' Coördinator Helma heeft de andere LEWA-lezers al laten weten dat ze een vraag gaat stellen over een mooie of opvallende quote, dus dat wordt aandachtig lezen!
'Wat een leuke, nerdy auteur! Helemaal iemand die ik bij dit genre verwacht.' – Linda over Patrick Rothfuss
De fantasyleesclub is momenteel bezig met vraag 1. Meelezen met Het smalle pad van verlangen? Sluit gerust aan.
Veel van de deelnemers aan de fantasyleesclub hebben eerder geprobeerd fantasy of sciencefiction te lezen, maar dat liep toch vaak uit op afgehaakte pogingen. Het zijn geen boeken die je snel oppakt als je het moeilijk vindt je vlot te verplaatsen in een compleet onbekende situatie. 'Vaak word je snel ondergedompeld in een veelvoud aan nieuwe wezens en/of werelden en dan moet je ook nog de personages leren kennen,' vertelt Steffie. 'Ik zou niet weten waar te starten,' zegt ook Flore, 'het zijn ook vaak kleppers en boekenreeksen.' Wat dat betreft zit de leesclub goed met de novelle Het smalle pad van verlangen van Patrick Rothfuss en er is dan ook duidelijk wat opluchting merkbaar wanneer ze het dunne boekje thuis ontvangen. Er wordt gejubeld over de mooie cover en het is duidelijk dat de LEWA-lezers er zin in hebben. 'De paarse kleur, de roze lichtjes, de maan bij die boom ... alles lijkt fantasy te roepen! De illustraties in het boek verrassen me wel een beetje, maar zijn heel mooi,' zegt Anneke, die dankzij een fantasylezende man een eigen fantasy-Wikipedia op de bank heeft zitten. Dat zal vast helpen bij het lezen. Francisca heeft al even gegoogeld wat een 'fae' is, zodat ze met z'n allen goed beslagen ten ijs komen.
Lees Eens Wat Anders het hele jaar door
Eens per jaar lichten we een hele maand aan LEWA-leesplezier uit, maar het is vooral een aanmoediging om je er het hele jaar mee bezig te houden. Gewoon, wanneer je zin hebt om jezelf uit te dagen, of omdat je je zinnen wilt verzetten. Omdat je er even genoeg van hebt hetzelfde te lezen. Of gewoon omdat het leuk is. Lees ons artikel Acht manieren om Eens Wat Anders te Lezen in 2024 met handige tips via onderstaande knop!
