Wintertuinfestival 2019, een verslag
Het programma van de zaterdagavond van het Wintertuinfestival vond plaats in Doornroosje, een poppodium dat ook regelmatig evenementen huisvest. In de Rode zaal, tevens de grootste zaal in Doornroosje, werden een aantal interviews en optredens gehouden. De sfeer voelde meteen warm en uitnodigend aan, en het publiek luisterde aandachtig naar wat er werd gezegd.
Ongemakkelijke opening
Om 20.45 begon het interview met Ilja Leonard Pfeijffer. Het was duidelijk dat dit één van de activiteiten was waar men het meest naar uitkeek: de zaal werd nog wat voller dan voorheen. Pfeijffer werd geïnterviewd door de Vlaamse dichteres en prozaschrijfster Els Moors, en al heel snel ontstond er een zekere spanning tussen hen en het publiek.
Moors stelde vragen die verpakt waren in lange mijmeringen over het boek, en Pfeijffer koos er vaak voor om de vragen lichtelijk om te buigen naar iets waar hij wel antwoord op kon – en wilde – geven. Pfeijffer werd nergens ronduit onbeleefd, maar zijn laconieke antwoorden zorgden voor veel gelach en zelfs applaus uit het publiek. Het was duidelijk dat hij het publiek voor zich had gewonnen, wellicht zelfs al voor het interview begon, maar Moors ging stug door en liet zich niet overrompelen.
De passages die Moors had uitgekozen voor Pfeijffer om voor te lezen uit zijn recentste boek Grand Hotel Europa zorgde ook voor wat wrijving: Pfeijffer weigerde een seksscène voor te lezen en las in plaats daarvan de aanloop naar de scène voor. Het is begrijpelijk dat hij liever niet zo’n scène wilde voordragen, maar het interview werd er wel des te ongemakkelijker door.
Pfeijffer had interessante dingen te vertellen, met name toen er naar zijn mening over gastvrijheid werd gevraagd en de mogelijke plicht die de schrijver heeft om gastvrij te zijn, maar al met al was dit geen fijn interview om naar te kijken en luisteren. Het publiek werd onrustig en lacherig. Door de lange aanloop naar de vragen en de lange passages die werden voorgelezen bleef er daarnaast niet veel ruimte voor het interview over. Pfeijffer was zeker een interessante gast voor het Wintertuinfestival en iemand die veel publiek trok, maar er was helaas een echte mismatch tussen interviewer en geïnterviewde.
Gastvrijheid op originele wijze
De activiteit die volgde was een stuk luchtiger en erg origineel. Dit deel heette ‘Opgepoetst’, waarbij een dichter en een hiphopartiest zich lieten inspireren door elkaars werk, door er respectievelijk een gedicht of een liedje bij te maken. Dit werd gedaan door twee duo’s.
Het eerste duo bestond uit dichteres Yentl van Stokkum en hiphopartiest Raw Roets. Yentl van Stokkum droeg eerst een stuk voor, waarna de muziek werd gestart en Raw Roets het stokje overnam. Op een gegeven moment kwam de dichtvoordracht en het liedje samen en combineerden Van Stokkum en Raw Roets hun kunstvormen.
Het tweede duo bestond uit dichteres Elske van Lonkhuyzen en hiphopartiest MaxiMilli. Bij dit duo begon MaxiMilli met zijn liedje, waarop Van Lonkhuyzen een gedicht had gemaakt. Ze vertelde van tevoren al aan het publiek dat ze vooral inspiratie had gehaald uit het ritme van het liedje en de verwijzingen naar water, en dat haar gedicht een soort conversatie was tussen de man (die als enige aan het woord is in het liedje) en de vrouw die hij probeert te versieren, die door Van Lonkhuyzen een stem krijgt. Wat volgt is een heel creatieve en grappige voordracht tussen de man en vrouw, deels op het ritme van het liedje. Het publiek genoot hier erg van.
Een goed geslaagde opzet waarin het thema gastvrijheid op originele wijze naar voren kwam, omdat beide partijen zich volledig moesten openstellen voor de ander.
Dubbelinterview
Ten slotte was er het interview met Thomas Verbogt en Alma Mathijsen door interviewer Helena Hoogenkamp. Van Thomas Verbogt is recentelijk de verhalenbundel Olifant van zeep uitgekomen en van Alma Mathijsen kwam in november de novelle Ik wil geen hond zijn uit waarin een vrouw besluit dat ze een hond wil worden om weer verenigd te worden met haar ex-geliefde. Mathijsen heeft ooit les gehad van Verbogt, en het was leuk om hen samen op de interviewbank te zien zitten. De sfeer was veel prettiger en luchtiger dan het interview met Pfeijffer, en het was vooral leuk om naar de voordrachten uit hun boeken te luisteren. Thomas Verbogt kan op een heel leuke manier vertellen, met veel humor, en de zaal genoot er zichtbaar van.
Deze editie van het Wintertuinfestival was in ieder geval een succes. Het interview met Pfeijffer was ietwat ongemakkelijk, maar het was interessant om hem over Grand Hotel Europa te zien vertellen. Het idee om dichters met hiphopartiesten te laten samenwerken was een succes en ze hadden er duidelijk allemaal veel plezier in. Het thema gastvrijheid kwam hierbij misschien wel het beste naar voren: toestaan dat iemand anders jouw materiaal neemt en daar een heel nieuwe kunstvorm van maakt, zonder dat de essentie van het bronmateriaal verloren gaat. De avond werd goed afgerond met het interview met Verbogt en Mathijsen.
Volgend jaar komt het Wintertuinfestival weer terug op 25 t/m 28 november met een nog onbekend thema. Het is geschikt voor iedereen die een warm hart toedraagt aan literatuur en de vele creatieve manieren waarop daarmee kan worden omgesprongen.
