Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Lezen /

Wordt vervolgd: Nathalie Revard | Peter de Zwaan

door Hebban Crew 3 reacties
Begin dit jaar vroegen we tien leden van het Genootschap Nederlandstalige Misdaadauteurs of ze een kort verhaal wilden schrijven voor de tiendaagse, maar met één restrictie: het hoofdpersonage en (een deel van) haar achtergrond is een vaststaand gegeven. Sander Verheijen en Soraya Vink bedachten Nathalie Revard. Vandaag lees je het verhaal van Peter de Zwaan.


‘De commissaris is blij,’ zei Nathalie. ‘Iedereen van de recherche is blij en 100 caravanbezitters zijn het ook, want we weten waar de beheerder zit en met wat geluk vinden we een deel van de spullen terug.’

‘Maar jij bent chagrijnig, mam.’

‘Omdat het verdomme lijkt dat ik briljant heb gerechercheerd, terwijl ik het gewoon via jou per app kreeg aangeboden. Ik wist niks. Híj wist het en ik kom er nooit achter hoe.’ Nathalie wees naar de mobiel van Sara. ‘En ik weet niet eens hoe hij het wist. Ik kan ook aan niemand uitleggen waarom ik zei: “We gaan eerst de achtergrond van Stotteraar bekijken, meteen, met ons drieën. Waar komt hij vandaan, wat doet hij voor de kost, wat moet hij met een caravan”. Gelukkig zei Fred Boom dat hij bij de naam VanderBrugghe aan België moest denken, dus daar kon ik verder mijn mond over houden. We hadden de zoon van de beheerder binnen de kortste keren, maar Willy Brauwer die een ervaren rechercheur is en die niet gelooft in wonderen, heeft me urenlang scheef aan zitten kijken. Ik wed dat hij zich nog steeds afvraagt waarom ik dingen wist die ik niet kon weten.’

‘BeBeskow,’ zei Sara. ‘Ik heb niet aan een stotteraar gedacht, maar jij wel.’

‘Zo moeilijk was dat nou ook weer niet. Beskow kwam in zo’n getuigenprogramma, dat snap je wel, en ik was de enige die dat wist.’

‘Waarom was hij zo stom om zich VanderBrugghe te noemen?’

‘Als ze weg moeten, nemen ze graag iets van vroeger mee, een herinnering, iedere rechercheur weet dat. Beskow koos een Belgische naam. Hij kwam niet uit Brugge, maar uit Knokke. Hij vond de verwijzing naar een verkeerde plaats nogal slim, geloof ik.’

‘Waarom belde je eerst met korpsen in Brabant en Zeeland?’

‘Omdat dat nou eenmaal sneller gaat en ik dacht: je weet maar nooit. Ik deed het niet zelf. Je had Boom moeten horen toen hij met de naam Beskow kwam. Ze herkenden hem in Roosendaal van de foto die Boom had gestuurd en alles liep daarna meteen op rolletjes. Beskow deed denkwerk voor sukkels met geld en invloed die zich lieten pakken en lapte ze erbij. Dat vermoed ik, maar weten doe ik het niet, want ik kom niet bij het dossier. Beskow hield zich hier een tijd rustig en ging toen op de oude voet verder. Hij reed zijn caravan naar een stalling, leerde de beheerder kennen en kreeg een idee. Hij maakte de plannen, de beheerder en zijn zoon zorgden voor de uitvoering.’ Nathalie balde haar vuisten, keek ernaar en kneep tot de knokkels wit waren. ‘Iedere sufferd die jouw berichten had gelezen had geweten wat hij moest doen. Brauwer en Boom wisten niets van de connectie VanderBrugghe - Beskow dus hoe konden ze de zaak nou snel oplossen? Ik kon het, door hèm en niet door de Geweldige Inval waar ze nou op het bureau over praten. Slimheid per mobiel, als ik érgens van baal. Ze begrepen niet waarom ik niet hartstikke blij was, maar ik voel me rot, Sara. Als je zo je zaken moet oplossen doe ik dat liever in een grote stad, daar kijkt hooguit één afdeling met open mond naar je in plaats van een heel korps. Misschien moeten we wel terug.’

‘Mam.’

Nathalie liet een schor geluid horen. ‘Moet je horen wat vanmorgen gebeurde. Toen ik uitstapte, riepen twee jongens “patser” naar me en “ga maar terug naar de grote stad met je lila homo-auto”. Of we gaan weg, óf ik verkoop die rotkar.’

Sara legde haar iPhone weg en deed een greep naar een pakje. ‘Ik zou de Porsche maar wegdoen, mam. Dit kwam vlak voor jij thuis was. Chocola. Van Dik, Willy en Fred, staat op het kaartje en Welkom bij de recherche. Als ik jou was, bleef ik voorlopig en die Hoogere Burger School is best een mooi gebouw. Binnenkort komen er een paar uit mijn klas op bezoek. Goed als we Luc voor die tijd de deur uit doen? Samen op de bank met een leguaan is echt te veel gevraagd.’

Toen Nathalie in de keuken was, verwijderde Sara het laatste bericht: ‘Geen dank.’


Peter de Zwaan (1944) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan. Hij werd acht keer genomineerd voor De Gouden Strop, in 2012 voor het laatst met De vuurwerkramp van Harmen Saliger. In 2000 won hij De Gouden Strop met Het Alibibureau. In september 2019 verschijnt zijn nieuwe thriller in de Jeff Meeks-reeks.



Over de auteur

Hebban Crew

2598 volgers
0 boeken
0 favorieten
Hebban Crew


Reacties op: Wordt vervolgd: Nathalie Revard | Peter de Zwaan

 

Over

Peter de Zwaan

Peter de Zwaan

Geboren in 1944. Woont in Enschede. Was journalist. Schrijft misdaadromans, roma...

Hebban Spots

Korte verhalen 2019

28 volgers

Wil je je eigen schrijfskills aanwenden en je creativiteit loslaten op een kort verhaal, laat Nathalie sprankelen in een door jou verzonnen avontuur van maximaal 2000 woorden! Op deze spot zullen we...