Week van de Leesclub - Atlas Contact adviseert (met winacties!)
De ontembare - Guillermo Arriaga
Aanbevolen door Nelleke Geel – uitgever van het boek
Ik ontvang een half uur minuten geleden een uiterst beknopt berichtje van Louis Behre (Crossing Border): ‘Ik ben op pagina 200 en het is geweldig, kan het niet wegleggen.’
Hij is niet de enige, boekhandelaars stuurden al eerder dergelijke reacties. Ik snap dat. ‘Vier jaar later zouden ze allemaal dood zijn.’ Hoezo, wat is dat voor aankondiging meteen op pagina 2?! Maar zelfs in dat korte tijdsbestek heeft de auteur je al in zijn greep en wil je per se weten wat er is gebeurd met de familieleden van de hoofdpersoon.
Iedereen die Arriaga’s films kent – waaronder het beroemde drieluik Amores Perros, 21 Grams en Babel – herkent bovendien in deze roman de enorme gelaagdheid die de films ook hebben en dat maakt het lezen van De ontembare tot een buitengewoon rijke, enerverende, verslavende ervaring. Geen rechte lijn naar een verklaring, De ontembare is een rite de passage, een razend spannend kat-en-muisspel, een hertelling van het aloude thema van schuld en wraak, het portret van een complexe stad, en een reis tussen werelden, Mexico-Stad en het hoge noorden van Canada. Moeilijk? Nee. Wel overdonderend, heel persoonlijk en origineel.
Onderdrukt door de verlosser - Hester den Boer
Aanbevolen door Noemi Frontana – redacteur van het boek
Het boek heeft een diepe indruk op me gemaakt. Oud-gevangenen die overtuigd zijn dat Stalin nooit heeft geweten hoe slecht het met ze ging, journalisten en onderzoekers die vervolgd worden en veteranen wier woning volhangt met portretten van Stalin. De tegenstrijdigheid tussen en zelfs binnen de verhalen van de Russische bevolking is enorm, en Den Boer laat iedereen vrij spreken zonder haar kritische blik te verliezen. Met haar scherpe en vloeiende schrijfstijl slaagt ze erin haar lezers mee te nemen in voor ons soms onbegrijpelijke gedachten en zet haar lezers aan het denken over schuld en slachtofferschap.
‘Mensen beseffen steeds meer dat het onder Stalin zo slecht nog niet was,’ vertelt Dmitri Filjajev. Hij heeft gelijk: volgens recente opiniepeilingen is Stalin uitgegroeid tot de populairste historische figuur onder de Russen. Hoe kan het dat mensen een leider blijven vereren die miljoenen mensen de dood in stuurde? Met deze vraag reisde Hester den Boer zes maanden door Rusland, bezocht voormalige goelagkampen en ballingsoorden en sprak Russen over het verleden. Hun verhalen verschillen als dag en nacht, maar zijn allemaal even bijzonder, heftig en vaak enorm verdrietig.
Behalve over deze ontmoetingen vertelt Den Boer over het Stalinistisch verleden van Rusland: een fijne opfrisser voor de kenner, een heldere eerste kennismaking voor de leek. De parallellen die ze legt met het heden zijn schokkend en laten zien dat Rusland nog een lange weg te gaan heeft.
Terug naar Neerpelt – Lieve Joris
Aanbevolen door Tilly Hermans – uitgever van het boek
Jarenlang reisde Lieve Joris door de wereld en verhaalde ze over de mensen die zij er ontmoette.
In Congo, in Hongarije, in Syrië, in Mali – en later in China. Haar reislust was ingegeven door nieuwsgierigheid, maar door haar boeken heen verschenen kleine snippertjes herinnering aan haar Vlaamse jeugd op het platteland.
Het was tijd om terug te keren en het verhaal dat haar leven mede bepaalde op te gaan tekenen.
En dat doet Lieve Joris met zo’n overtuigende pen, zo indringend en zo eerlijk dat Terug naar Neerpelt volgens mij het hoogtepunt van haar oeuvre mag worden genoemd.
Lieve vertelt het verhaal over opgroeien als middelste in een groot gezin van negen. Als kind trekt ze naar haar grootmoeder, als puber raakte ze in de ban van haar oudste broer. In de jaren zestig en zeventig doet hij de wind van vrijheid over het gazon waaien en wijst Lieve de weg het dorp uit, al zal hij daar zelf achterblijven en gaandeweg ontsporen.
Het boek roept vragen op naar de oorzaken van die ontsporing, die dieper liggen dan aanvankelijk wordt vermoed. Wat is nature – en wat nurture? Is Fonny een kind van zijn tijd, of spelen er andere factoren mee?
Lieve graaft in het verleden van haar ouders, maar neemt ook de rol van haar broers en zusters, en vooral haar eigen rol onder de loep. Welke invloed heeft haar jeugd op haar verdere leven gehad?
Terug naar Neerpelt leest als een roman; wat veroorzaakt die leeservaring? En hoe verhoudt dit boek zich tot andere boeken van deze auteur? En mocht Lieve Joris dit allemaal wel opschrijven?
Uit de Maat - William M. Kelley
Aanbevolen door Jessica Nash – uitgever van het boek
Win dit boek voor je hele leesgroep
Het is mij een eer en een genoegen om een grootse herontdekking uit de Afro-Amerikaanse literatuur met u te mogen delen, een klassieker uit de jaren zestig die leest alsof hij gisteren is geschreven.
Wat beweegt de jonge zwarte deelpachter Tucker Caliban om huis, vee en akkers te vernietigen en met vrouw en kind naar het Noorden te vertrekken? En wat beweegt de complete zwarte bevolking van de fictieve zuidelijke staat waar Tucker halverwege de vorige eeuw woont, binnen 48 uur in zijn voetsporen te volgen? Met deze vragen blijft de witte bevolking van een naamloos provinciestadje, en ook de lezer, verbijsterd achter.
Deze ongekende uittocht van de zwarte bevolking – verteld vanuit het perspectief van de witte achterblijvers, een unicum voor een zwarte schrijver in die tijd – vormt de centrale premisse van Uit de maat. William Melvin Kelley debuteerde ermee in 1962, op het hoogtepunt van de ‘Great Migration’ in de Verenigde Staten, en op een dieptepunt voor de zwarte burgerrechtbeweging. De roman kan dan ook niet los worden gezien van deze historische context. Maar Uit de maat is tegelijkertijd een verbluffend actueel boek. Om met Shira Keller in NRC Handelsblad (4 ballen!) te spreken: ‘Natuurlijk is dit boek zelf ook als een mythe, een allegorie, te lezen. En toch is Uit de maat tegelijkertijd een volstrekt geloofwaardige wat als-vertelling. Sterker: veel van de gedachten die de personages ventileren zouden aan de hedendaagse Nederlander kunnen worden toegeschreven.’
Ze kwam uit Marioepol - Natascha Wodin
Aanbevolen voor Leonoor Broer – uitgever van het boek
Win dit boek voor je hele leesgroep
‘Alweer een boek over de oorlog’ zou je kunnen denken, en ja deels gaat het daar over, maar lang niet alleen. En het gaat in op een aspect van de oorlog dat heel onbekend is, het lot van dwangarbeiders, en dat verteld via een familieverhaal, zo indringend en spannend, zo intens. Het is letterlijk een verpletterend verhaal. Wodin publiceerde al heel wat boeken, alle deels gebaseerd op haar leven en met als thematiek: ontworteling, ontheemdheid, buitenstaander-zijn. Met dit zeldzaam indrukwekkende boek zal zij tot een internationaal publiek doordringen.
Het hart van het boek is de zoektocht van de schrijfster naar haar moeder die in 1955 in Duitsland zelfmoord pleegde toen de schrijfster tien jaar oud was. Via een wonderlijke bijzonder spannende zoektocht vindt ze uit dat haar familie sjieke Marioepoelers waren die in de Tweede Wereldoorlog als dwangarbeiders ‘Ostarbeiter’ in een gruwelijk kamp Duitsland terecht komen en er na mei 1945 moeten blijven omdat, zoals bekend, Stalin die groep voor collaborateurs hield en dus rijp voor Siberië. Natascha wordt in 1945 in het kamp geboren.
Het laatste deel van het boek bevat de directe herinneringen van de schrijfster aan haar moeder. Hier blijkt ook hoe knap het boek is opgebouwd: omdat we als lezer de zoektocht van de schrijfster naar haar moeder hebben meegemaakt, kunnen we haar toestand vlak na de oorlog, in een kamp voor Displaced Persons in Neurenberg, des te beter begrijpen: de eenzaamheid, de slechte verhouding met haar man, de onhandigheid in de omgang met haar kinderen, in een smerig kamp van mensen zonder vaderland die in het naoorlogse Duitsland als de vijand worden gezien. Wodins liefde voor en afkeer van haar moeder, de uitzichtloosheid, de spanning is tastbaar, de onvermijdelijkheid van de zelfmoord is voelbaar en ongelooflijk aangrijpend opgeschreven.
Over dit buitengewoon indringende autobiografische boek valt heel veel te praten, je leert er een deel van de geschiedenis door kennen dat nagenoeg onbekend was. Pas door lezing van dit boek is tot me doorgedrongen hoe groot het aantal dwangarbeiders was tijdens de oorlog. Het is autobiografisch, helemaal waargebeurd maar toch zie je elementen van fictie in de stijl en vooral de opbouw, dat maakt het des te sterker. Het is allemaal heel droog en zakelijk opgeschreven en toch staat het bol van emotie.
Voorproefjes
Uitgeverij Atlas Contact houdt van lezers en van leesclubs. Niets liever zien zij leesclubs praten en discussieren over hún boeken. Hieronder vind je een pdf met nog veel meer fragmenten van hun boeken, non-fictie en fictie (en de vijf fragmenten hierboven staan er voor de volledigheid ook weer in). Ontdek allerlei verschillende boeken, stijlen en smaken.
Lees alle Atlas Contact-fragmenten
Week van de Leesclub
28 januari tot en met 3 februari
