XXL Challenge Checklist: Lees een favoriet van Hebban-redacteur Lindy

Challenge 2019 | De thema's: jan-jun, jul-dec | Top 100 gelezen | Top 100 voorgenomen | FAQ | XXL Checklist

Download de Hebban Reading Challenge XXL Checklist

Ik ben geen lezer die heel makkelijk vijf sterren uitdeelt: om het zover te laten komen moet een boek echt iets bij me losmaken. Misschien door de bijzondere schrijfstijl, of door de mooie plot, omdat het me tijdens of na het lezen doet nadenken, of door het gevoel dat het bij me oproept: van die boeken waarvan je tijdens het lezen niet kunt wachten om ze weer op te kunnen pakken, of die na het lezen nog lang door mijn hoofd blijven dwalen.  

Dit zijn vijf van mijn favoriete boeken aller tijden, in willekeurige volgorde, die dat eigenlijk allemaal op verschillende manier voor elkaar kregen.  

Lindy's Top 25 Maak zelf een Top 25

Persuasion (Overtuiging) van Jane Austen

Het mooiste aan de boeken van Jane Austen vind ik dat ze voor zo veel lezers geschikt zijn. Ze zijn heerlijk om bij weg te zwijmelen, want de te jong gestorven Austen (1775-1817) schreef prachtige liefdesverhalen die vandaag de dag nog heel goed te lezen zijn. Maar wat haar voor mij vooral zo bijzonder maakt is dat ze als vrouw publiceerde (hoewel anoniem): in haar romans werd op de titelpagina ‘by a lady’ vermeld, waarmee ze een in die tijd mannelijk werkveld binnenstapte – het boekenvak. Daarnaast bevat haar werk veel (gevatte en ironische) humor, maar ook kritische noten op sociaal-maatschappelijke kwesties.  

Hoewel veel lezers gek zijn op Pride & Prejudice (Trots en vooroordeel), is Persuasion (Austens laatste roman) mijn absolute favoriet. Hoofdpersoon Anne Elliot is iets ouder dan Austens hoofdpersonages uit andere boeken en krijgt een tweede kans op de liefde. Zeven jaar eerder verbreekt ze onder druk van haar familie de verloving met Frederick Wentworth, die als jonge marineofficier te min wordt geacht. Wanneer hij na de oorlog terugkeert als de vermogende Captain Wentworth is hij ineens de meest begeerde vrijgezel binnen de sociale kringen van de familie. Heb je Persuasion nog nooit gelezen, doe dat dan alleen al voor de love letter van Wentworth aan het einde van het verhaal – naar mijn idee de mooiste liefdesbrief uit de geschiedenis.  

Een honger van Jamal Ouariachi  

De roman Een honger van Jamal Ouariachi werd bij verschijnen in 2015 overladen met prachtige recensies, de vier en vijf sterren vlogen de auteur om de oren. En niet voor niets. Het bijna zeshonderd pagina’s tellende boek is een boek dat je bijblijft. In Een honger vertelt de schrijver het verhaal van Alexander Laszlo, het sympathieke gezicht van de Nederlandse ontwikkelingshulp die zijn ondergang tegemoet gaat als hij beschuldigd wordt van kindermisbruik. Hij schakelt de hulp in van ex-liefje Aurelie, die zijn levensverhaal én –overtuiging op papier moet zetten.     

Ouariachi combineert een maatschappijkritische noot met een tragisch en prachtig liefdesverhaal. Bovendien is de vorm waarin hij dat doet fenomenaal. De wisselingen van stijl, perspectief en tijd en het subtiele spel dat hij met de lezer speelt zorgen ervoor dat het boek geen moment verveelt. Het weet de aandacht zelfs honderden pagina’s lang vast te houden tot het bijzondere en schokkende einde.  

In september verschijnt een nieuwe roman, Herfstdraad, en ik kan niet wachten tot ik dat boek in handen heb.    

Een klein leven van Hanya Yanagihara  

Wat kan ik nu nog over dit boek zeggen dat ik niet al eerder heb gemeld? Door alle loftuitingen over dit boek van Yanagihara begon ik in 2016 met enige scepsis aan deze roman (‘geen enkel boek kan zo goed zijn dat het in alle grote kranten de hoogste waardering van 5 sterren krijgt,' dacht ik) en werd meteen op mijn plek gezet. Wát. Een. Boek. In het verhaal van Een klein leven zoomt de schrijfster in op de vriendschap tussen vier jonge mannen, volgt hen door het leven en in hun pogingen om een van hen te bevrijden van zijn inktzwarte verleden en herinneringen. Heftig. Inktzwart. Tranentrekkend. Een kloeke roman met – toch - geen woord te veel.  

Yanagihara’s eerdere roman Notities uit de jungle is trouwens ook meer dan de moeite waard (die thematisch ook enkele raakvlakken heeft met het hierboven besproken Een honger). Als je houdt van verhalen met een heerlijk onbetrouwbare verteller, zet het dan ook maar hoog op je wil-ik-lezen-lijstje.  

Vaderland van Fernando Aramburu  

Deze roman van de inmiddels in Duitsland wonende, maar Baskische schrijver Fernando Aramburu las ik begin dit jaar en het boek is meteen bevorderd tot favoriet. Een paar jaar geleden bezocht ik het Baskenland en nog altijd zou ik graag eens terugkeren. Gelukkig kon dat ditmaal via een fictief verhaal, hoewel de omstandigheden waarin de regio in de beschreven periode (gelukkig) niet meer te vergelijken zijn met die van het heden. Vaderland neemt de lezer namelijk mee terug naar de tijd voor en na de terreur van de  Baskische afscheidingsbeweging ETA, die als doel een onafhankelijk Baskenland voor ogen had. Aramburu laat ons kennis maken met twee bevriende gezinnen, maar het verschil in ideologie wordt hun fataal: als de neutrale vader van het ene gezin vermoord wordt, lijkt de nationalistische (en aan de ETA verbonden) zoon van het andere gezin de enige mogelijke verdachte.  

Het mooiste aan dit verhaal is de manier waarop Aramburu het opbouwt: de sprongen in de tijd, de wisselingen van perspectief (soms binnen enkele regels), de losse gedachten die de zinnen binnensluipen en de manier waarop hij elk personage zo een eigen stem geeft. Het zorgt ervoor dat je als lezer niet kunt afdwalen, maar wie zijn hoofd erbij houdt wordt getrakteerd op een, werkelijk waar, prachtig verhaal.  

Ik geef je de zon van Jandy Nelson  

Dit YA-boek van Jandy Nelson is nog altijd mijn favoriete Young Adult-roman. Het verhaal van Ik geef je de zon vertelt in wisselend perspectief hoe de zestienjarige tweeling Noah en Jude uit elkaar groeit door een ingrijpende gebeurtenis en hoe ze daarmee omgaan. Levensechte personages, prachtige beeldspraak en een mooi gebruik van metaforen dat echt in dienst staat van het verhaal. Een ontzettend mooi verhaal, dat niet alleen voor jongeren, maar ook voor volwassen lezers erg de moeite waard is. Overigens geldt dat ook voor Nelsons andere YA-roman De hemel begint bij je voeten. (Ik bedoel: zijn de prachtige titels niet al genoeg reden om deze boeken aan te schaffen?) Beide romans staan vol met bijzondere vergelijkingen en prachtig geconstrueerde zinnen en bijzondere, maar geloofwaardige personages.  

De enige vraag die nog rest is: wanneer komt Nelson nou eindelijk met een nieuw boek?