YA-auteurs geven boekentips!

Klassieker

Bavo Dhooge: “Alles van Roald Dahl, Charlie and the chocolate factory, bijvoorbeeld.”
Danielle Bakhuis: “De Golf van Morton Rhue. Gebaseerd op een echt experiment van een Amerikaanse docent (Ron Jones) die zijn klas het nazi-regime laat nabootsen. Het is het ultieme verhaal over groepsdruk en laat zien hoe binnen een week de verhoudingen binnen een school totaal op de schop worden gegooid. Het boek is een fictievertelling van het korte verhaal van The Third Wave. Ook dit is een oudje, trouwens! 1981!”
Floortje Zwigtman: “Mijn familie en andere beesten van Gerald Durrell, dierengekke jongen groeit met zijn maffe familie op op een Grieks eiland.”
Mirjam Mous: “De dagen van de bluegrassliefde van Edward van de Vendel (Oliver waarschijnlijk ook, maar die heb ik nog niet uit.)”
Helen Vreeswijk: “Een echte klassieker vind ik De Negerhut van Oom Tom. Een ontroerend verhaal over rassenstrijd, machteloosheid en hoop. Ik was vijftien toen ik het boek moest lezen op school en het heeft mij zo geraakt dat het verhaal tot op de dag van vandaag, en ik ben nu 54 jaar, is blijven hangen.”      

Vaakst herlezen  

Bavo Dhooge: “De Nick Adams-verhalen van Hemingway, niet strikt YA, maar eigenlijk toch wel aangezien het gaat over de jongen Nick Adams.” 
Daniëlle Bakhuis: “The Long Walk (De Marathon) van Stephen King. Een oudje uit 1979 over 100 jongens die vrijwillig meedoen aan een marathon. Wie langzamer dan 6 mile loopt of er van moeheid bij neervalt, wordt afgeknald. De winnaar krijgt The Prize: alles wat hij wil voor de rest van zijn leven. Het schijnt dat dit het allereerste verhaal is dat Stephen King ooit schreef. Minstens een keer per jaar herlees ik het, soms in het Nederlands, meestal in het Engels. Ik ben er nog steeds niet over uit of het goed afloopt of dat de hoofdpersoon van gekheid begint te ijlen.”
Floortje Zwigtman: “De Harry Potter-boeken.”
Mirjam Mous: “Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman.”  

Favoriete YA-boek  

Floortje Zwigtman: “Junkies van Melvin Burgess, onversneden echt!”
Mirjam Mous: “Het is de liefde die we niet begrijpen van Bart Moeyaert.”
Juultje van den Nieuwenhof: “Ik werd omver geblazen door Stuk van Judith Visser, wat een fantastisch boek vond ik dat… De waanzin, het realisme, de karakterbeschrijving. Voor mij een enorme inspiratiebron. En later bleek Judith de voorzitter te zijn van de jury waar ik een schrijfwedstrijd won en mijn debuut Delete uit kon geven. Hoe mooi kan het lopen, denk ik dan. Ook Waanzin van Mel Wallis de Vries heeft indruk gemaakt, ik was altijd al dol op alles wat met thriller en horror te maken heeft, maar zij liet mij echt kennismaken met thrillers voor jongeren en zich afspelend in Nederland.”

Favoriete YA-serie  

Daniëlle Bakhuis: “Heb ik ook nog tips van ná mijn geboortejaar? Jazeker! Alhoewel... een tip is The Hunger Games niet meer te noemen. Als je De Hongerspelen nog nooit hebt gelezen, dan, dan, dan. Ja, dan weet ik het ook niet meer!”
Floortje Zwigtman: “Noughts and Crosses van Malorie Blackman, zet al je vooroordelen op zijn kop!”
Mirjam Mous: “Gone van Michael Grant.”  

Favoriete YA-boekverfilming  

Floortje Zwigtman: “Geen. Ik kijk geen boekverfilmingen, ik heb de film al in mijn hoofd.”
Mirjam Mous: “Boy 7, hoewel het verhaal anders is dan het boek, vond ik de manier van filmen erg lijken op mijn manier van schrijven. Goed geacteerd, spannend, prachtige beelden, juiste sfeer.”
Helen Vreeswijk: “Als filmfanaat heb ik reikhalzend  uitgekeken  naar de verfilming van The Hunger Games. Het boek vond ik een succes maar de film heeft dit zeker overtroffen. Ik heb de film  vier keer bekeken en ik vind het een pareltje.”
Juultje van den Nieuwenhof: “Niet zo origineel om dit te noemen, maar ik vond The Hunger Games heel erg goed verfilmd. Feit blijft dat boeken mooier zijn, omdat ze zoveel aan je eigen fantasie overlaten, maar in deze film hebben ze die fantasie vertaald in een prachtig stijlvol plaatje. Alles kwam in die film samen; kleurrijke, bijna absurdistische beelden, fantastische regie, camerawerk en niet te vergeten acteerwerk van een hoog niveau.”      

Schrijftijd  

Bavo Dhooge: “Vroeger veel ’s nachts, de laatste tijd meer ’s ochtends vroeg, half in slaap en half in dromenland.”
Daniëlle Bakhuis: “Voorheen vond ik het heerlijk om 's nachts te schrijven, maar ik merkte bij het schrijven van mijn boek Zes seconden dat ik mezelf bang schreef, haha. Nu schrijf ik overdag. Mijn meest productieve uren liggen na twee uur 's middags. Soms denk ik dat er voor die tijd domweg nog niet genoeg woorden in mijn hoofd zitten.”
Floortje Zwigtman: “Als ik net wakker ben of bijna in slaap val.”
Mirjam Mous: “’s Avonds, als mijn hoofd wakker is en de telefoon/mailbox stil.”
Helen Vreeswijk: “Ik begin het liefst aan de eind van de ochtend met schrijven. Dan zijn alle klusjes in en rond het huis gedaan en dat geeft mij een opgeruimd gevoel. Vaak blijkt dat laat in de ochtend niet altijd de slimste keuze is, omdat er meestal wel iemand op de koffie komt. Dat betekent dat ik ‘s avonds die tijd moet inhalen.”

Schrijfplek   

Bavo Dhooge: “Aan mijn bureau in mijn schrijfflat.” 
Daniëlle Bakhuis: “Ik heb wel eens geprobeerd om in koffietenten te schrijven met mijn laptop, omdat ik dat sooooo JK Rowling vond, maar het liefst schrijf ik gewoon thuis, achter mijn bureau. Ik heb zo min mogelijk afleiding nodig.” 
Floortje Zwigtman: “Trein, bad of bed.” 
Mirjam Mous: “Op mijn stille zolderkamertje.” 
Helen Vreeswijk: “Ik schrijf het liefst als ik languit op de bank lig met de laptop op mijn schoot. Erg ongezond… ik weet het. De tuin, in het zonnetje met een lekker vers glaasje sap staat op nummer twee. Op de derde plaats komt het bed. Kussens in de rug, serene stilte en dan opgaan in het avontuur.” 
Juultje van den Nieuwenhof: “Ik schrijf vaak in een redelijk kort tijdsbestek, omdat ik die druk en deadline fijn vind, daar ga ik meer door presteren. Ook heb ik gemerkt dat me dat het beste lukt op plaatsen waar leven is en waar mensen zijn, dus in een kroegje of in de stad of waar dan ook wat je kunt bedenken waar mensen rondlopen. Het lijkt wel alsof me dat extra inspiratie geeft. Een rustige werkkamer is niet helemaal mijn ding, wat best raar is natuurlijk, maar wie weet of dat in de toekomst verandert.”