Young Adults: betuttel ze niet!

Young Adults: betuttel ze niet!

Toen ik zeventien was, lag de hele wereld nog voor me open. Dat gevoel had ik natuurlijk toen niet, want de volwassenen die hun hele leven op orde hadden leken mij toen juist zo kansrijk. Nu ik 37 ben, weet ik dat de tijd waarin je je leven nog elke richting kunt geven die je wilt, nooit meer terugkomt - maar het gevoel dat die tijd bij me oproept kan ik daarentegen wel terugbrengen: door YA-boeken te schrijven.  

Als tiener heb je zoveel kansen om dingen te doen, te leren, fouten te maken, en weer op te krabbelen. Voor mijn hoofdpersonen is hun groei naar volwassenheid een tijd van ontdekkingen over de wereld en over henzelf. Toen ik voor het eerst besloot een heel boek te gaan schrijven in plaats van half-afgemaakte verhalen, deed ik dat automatisch vanuit het oogpunt van een jongvolwassene. Met boek nummer twee ging dat hetzelfde, en boek drie, De Jongen Uit Het Woud uit 2014, volgt Julia, een meisje van net achttien dat leert om op een nieuwe manier naar liefde en fantasie te kijken. Dat gaat niet altijd zonder pijn, maar dit verdriet dient ook een doel en helpt Julia om haar weg te vinden. 

Ik zal heel eerlijk zijn: bijna waren mijn drie boeken er helemaal niet geweest. Want toen ik mijn manuscript voor mijn eerste YA paranormal romance-boek rondstuurde, wilde geen enkele uitgeverij die YA paranormal romance uitgaf het een kans geven. Deels was dat omdat het manuscript op dat moment nog niet goed genoeg was, maar voor een groot deel lag dat ook aan het feit dat uitgeverijen niet geïnteresseerd waren in young adult-boeken; ze waren geïnteresseerd in bestsellers uit het buitenland in het YA-genre. En een bestseller had ik niet. Ik was een beginneling en ik moest mijn naam nog neerzetten. Ik wilde heel graag YA schrijven, maar door alle afwijzingen had ik het gevoel dat ik daar beter mee kon stoppen. Maar dit was mijn passie, wist ik. Gelukkig zag een kleine uitgeverij in het oosten van het land uiteindelijk toch wel wat in mijn boek en verschafte me die eerste opstap naar naamsbekendheid.   

Maar als iemand me nu vraagt om te vertellen hoe het genre het in Nederland doet, dan zou mijn antwoord zijn: net zoals in de VS. Want dat is de markt die wij kopiëren. Dat is waar pakweg 90% van de young adult-boeken op de Nederlandse boekenmarkt op dit moment vandaan komt. En dat is jammer. Niet omdat ik het de Nederlandse jeugd niet gun om The Hunger Games als De Hongerspelen te lezen, maar omdat er daardoor minder aandacht is voor young adult-schrijvers van Nederlandse bodem. En daar zijn er genoeg van, al kent nog lang niet iedereen ze.  

Ik draag alle YA-schrijvers van Nederland een warm hart toe. Schrijven voor deze leeftijdsgroep is namelijk een grote uitdaging: je moet het niet te kinderachtig maken, maar ook niet te hard en volwassen. Je moet het niet te gek maken, maar ook geen afgezaagde verhalen vertellen, want jongeren willen verrast worden en tegelijkertijd herkenbare dingen lezen. Je moet ze weten te boeien, maar niet te hard proberen om leuk gevonden te worden. Eigenlijk is schrijven in veel opzichten net als lesgeven aan jongeren: betuttel ze niet, behandel ze met respect, stop altijd passie in je verhalen, en wees ook niet bang om duidelijk normen en waarden uit te dragen - al moet je dat niet te belerend doen. Laat ze door jouw ogen de wereld op een andere manier ontdekken, en kijk vol ontzag met ze mee. 

Ik hoop dat de Nederlandse YA-markt in de komende jaren enorm gaat groeien en er meer Nederlandse en Vlaamse schrijvers opstaan die het genre naar een hoger niveau zullen tillen in de lage landen. Mijn eigen uitgever Storm Publishers helpt hier al bij, want die is uitsluitend op zoek naar Nederlandstalig schrijftalent in het YA-genre, en mijn hoop is dat de boekenmarkt talent van eigen bodem meer aandacht en kansen gaat geven. Want dat verdienen ze!