Ze hebben ons gemist
Vorig jaar nam ik ook Daan zijn gedeelte van de zaken over. Meteen daarna deed Covid-19 zijn intrede. Al met al, laten we zeggen, een uitdaging. Ik hield mijzelf steeds voor: als we dit doorstaan dan ligt de toekomst aan onze voeten. Het kan na de pandemie toch alleen maar beter gaan? Of ben ik nu te optimistisch?
'Eigenlijk wilde ik bij de ingang staan en iedereen verwelkomen en tegen ze zeggen: wat fijn dat u voor ons kiest. Dat u de moeite neemt om onder deze omstandigheden toch naar ons toe te komen.'
Wat mij opbrak was de constante discussie. Nee, ze had geen afspraak, maar ze kon ook bij de drogist naar binnen en ze had net zonder moeite boodschappen gedaan bij de supermarkt tegenover ons. Waarom deden wij dan zo moeilijk. Of hij en zij die wel een afspraak hadden gemaakt, maar onderling volgens haar niet genoeg afstand hielden en elkaar vervolgens nog net niet in de haren vlogen. Over afstand genomen gesproken. Of dat korte lontje als het bestelde boek niet was gekomen door een herdruk. 'Maar het zou er vandaag zijn!!!' Nou dit, dit brak mij op.
Eigenlijk wilde ik bij de ingang staan en iedereen verwelkomen en tegen ze zeggen: wat fijn dat u voor ons kiest. Dat u de moeite neemt om onder deze omstandigheden toch naar ons toe te komen. In principe zoiets als: wat fijn dat u uw geld bij ons uit wilt geven!
Vóór 16 april was ik vooral erg te spreken over de loyaliteit van onze klanten, over de kracht en flexibiliteit van het team. Over ondernemen in tijden van crisis en dat ik veel heb geleerd over mijzelf. Normaliter bruis ik van energie, ben ik altijd op zoek naar nieuwe kansen en mogelijkheden en op die voor mij donkere dag van 16 april: ik was mat, ik was mijn glans verloren, ik had weinig energie, alles kostte moeite. En die negatieve gevoelens duurden één weekend en één dag.
Opeens was daar dinsdagochtend de uitgelekte informatie zoals zo vaak voor een persconferentie … En wat bleek: er zou sprake zijn van versoepelingen. Als een blad aan een boom veranderde mijn humeur en ging ik denken aan de zaken die geregeld moesten worden: tijdschriften opstarten, kranten aanvragen, voorraad aanvullen, laatste dingen opruimen, nog wat extra schoonmaken, een ballonnenboog bestellen. Kortom de dikke vette punten op de i. Verder mail opstellen aan het personeel met het goede nieuws en de actiepunten voor de komende dagen. Daarnaast een attentie voor mijn team organiseren om te vieren dat we weer open mogen en dat ik hartstikke trots op ze ben. Alleen ga je sneller, samen kom je verder. Deze op handen zijnde heropening moest gevierd worden, natuurlijk met inachtname van de regels. Ze zullen in Roden en ver daarbuiten weten dat Boekhandel Daan Nijman weer open is.
'Ik ben klaarwakker, ik voel het gieren, en heb zo’n zin in vandaag. Maar ik ben ook zenuwachtig. Gaat het allemaal goedkomen? Komen onze klanten wel? Komen ze niet met te veel tegelijk?'
28 april ’s ochtends 05:30 uur: ik ben klaarwakker, ik voel het gieren, en heb zo’n zin in vandaag. Maar ik ben ook zenuwachtig. Gaat het allemaal goedkomen? Komen onze klanten wel? Komen ze niet met te veel tegelijk? Hoef ik niet de hele dag de politiepet op te zetten? Hoe verloopt de opening? Bewust heb ik niet stad en land uitgenodigd; we willen immers gepaste aandacht, geen stormloop.
09:00 uur: Frank Westerman is gearriveerd, de pers ook, radio, tv en de kranten. Frank Westerman spreekt de belangstellenden toe. Hij vindt Boekhandel Daan Nijman de dorpspomp. Ik glunder, de dorpspomp. Wat mooi, wij zijn een dorpspomp. Een dorpspomp staat voor mij voor een plek waar mensen samenkomen, waar het bruist, waar het goed toeven is. Waar je wilt zijn het, het liefst zo lang mogelijk. Het heeft iets van noodzaak in zich. Laat ons die dorpspomp maar zijn!
09:15 uur: de winkel is heropend. Wat een feest en wat een goed gevoel!
Op 28 april stond er op mijn kalender: wacht niet met trots op jezelf zijn totdat je jouw doel hebt bereikt. Wees trots op iedere stap die je richting je doel zet. Iedere inspanning die je ervoor doet.
En zo is het. We weten niet waar we morgen staan, we weten niet wat Covid-19 nog voor ons in petto heeft, we weten niet hoe de toekomst eruitziet. Maar vergeet niet: 28 april 2021 was een goede dag. Een dag voor in de boeken, de dag van een nieuw hoofdstuk, de dag met de hoogste omzet van het jaar en dat op een woensdag. Mij is het duidelijk: ze hebben ons gemist.
Femke Liemburg
Wil je helpen? Bestel je boeken bij Boekhandel Daan Nijman (of je eigen lokale boekhandel).
