Zo Zondag #41: Carien Westerveld + winactie

Op mijn eerste ontdekkingstochten in Nairobi kwam ik al snel terecht in Bookstop, een droom van een boekhandel met een overweldigend aanbod Afrikaanse en internationale literatuur. De eigenaar Chan is een kleine man van in de zestig. Hij spreekt vrouwelijke klanten op een vaderlijke manier aan met ‘lovely’, benadrukt graag zijn literaire smaak, en weet alles van Keniaanse en Afrikaanse literatuur. Na dat eerste bezoek ging ik steeds vaker naar Bookstop. Niet alleen omdat ik af en toe wat verloren ronddwaalde door die nieuwe onbekende stad en ik me op een plezierige manier thuis voelde in die boekhandel, maar ook omdat ik de Keniaanse literatuur wilde leren kennen. Ik merkte dat ik door het lezen van romans van Keniaanse schrijvers een glimp kon opvangen van de ervaringen van mensen die in een wereld leefden die zonder die boeken onbereikbaar voor mij was. Het was een wereld waar ik meer over wilde weten. Vooral toen ik begon aan het schrijven van mijn eigen boek, over jonge stedelingen in Nairobi en ik naast de gesprekken die ik met hen voerde ook meer te weten wilde komen over hun achtergrond. Bij Bookstop vond ik romans van de Maasai-schrijver Henry Ole Kulet, van de aartsvader van de Keniaanse letteren Ngugi wa Thiongo en van de eerste vrouwelijke Keniaanse schrijver Grace Ogot. Hun personages worstelen met de grote vragen over traditie en moderniteit waar mensen zich in het Kenia van de twintigste – en eenentwintigste eeuw voor zagen gesteld. De veranderingen die kolonisatie, dekolonisatie en recentere politieke omwentelingen met zich meebrachten zijn intens en ingrijpend, en deze schrijvers vertellen de verhalen van de mensen die in die veranderende wereld leven. Hun personages trekken van het platteland naar de stad, waar zij op zichzelf zijn aangewezen. Zij proberen antwoorden te vinden op vragen over hoe zij hun eigen koers moeten bepalen in die nieuwe wereld.

Terwijl Bookstop in het begin vooral een plek was waar ik kennisnam van een nieuwe literaire traditie, werd het steeds meer een plek die ik nodig had voor het schrijven van mijn boek. Steeds als ik op zoek was naar achtergrond en context bij de verhalen van de mensen die ik interviewde, of als ik vastliep in mijn denk- of schrijfproces, was daar Chan als bron van informatie en inspiratie. Ik stuitte er op een dichtbundel uit de jaren zeventig met gedichten over vrouwen die zich gevangen voelden in hun huwelijk. Ik vond er actuele wetenschappelijke studies over de opkomst van evangelische megakerken in Afrika en ik kocht er de nieuwe Engelse vertaling van Simone de Beauvoirs La Deuxieme Sexe. Allemaal materiaal dat ik gebruikte voor de research voor mijn boek. En zo werd Bookstop een plek van onschatbare waarde voor het schrijven van De Afrikaanse droom, waarin ik aan de hand van persoonlijke verhalen van jonge stedelingen een beeld schets van de opkomende middenklasse in een Afrikaanse metropool.

Mijn boek is inmiddels verschenen. Het ligt in de winkel en ik woon niet langer in Kenia. Terwijl ik na zeven jaar afwezigheid weer aan het Nederlandse leven probeer te wennen, dwaalde ik een paar weken geleden door het centrum van Amersfoort, waar ik op de eerste etage van boekhandel Veenendaal mijn boek vond. Er waren nog twee exemplaren over, de rest van het stapeltje was al verkocht. Dat was fijn om te horen voor een nieuweling als ik. De aardige verkoopster van de afdeling non-fictie stuurde mij door naar haar collega Heleen, een liefhebber van boeken over Afrika, en naar Anouk, die mijn boek had gelezen en het zelfs had getipt op de lokale radio. Ik kreeg thee in het keukentje achter de winkel en we spraken over Afrika en over mooie boeken die recent waren verschenen.

Lang leve de boekhandel, dacht ik toen ik na dit bezoek mijn weg vervolgde, met De mensengenezer van Koen Peeters onder mijn arm. En lang leven Chan, Heleen, Anouk en alle andere boekverkopers op deze wereld die met grote liefde voor het vak in hun winkels niet alleen een plek creëren waar je als lezer dolend en zoekend op sporen wordt gezet die je leiden naar nieuwe literaire vondsten, maar waar ik me als schrijver ervan verzekerd weet dat het boek dat ik na jarenlang heel hard werken de wereld in heb gestuurd, in goede handen is.   

Giveaway

We geven drie exemplaren van De Afrikaanse droom weg. Wil je kans maken, doe dan snel aan de giveaway mee!

Carien Westerveld - Onlangs is mijn debuut verschenen De Bezige Bij. Na mijn studie Internationale Betrekkingen werkte ik bij Instituut Clingendael en verschillende uitgeverijen. In 2010 verhuisde ik naar Kenia, waar ik voor De Groene Amsterdammer een blog schreef over mijn pogingen het leven in mijn nieuwe thuisland te ontraadselen door de ogen van de literatuur. In Nairobi zat ik in twee boekenclubs: een internationale en een Nederlandse. Met beide gezelschappen lazen we literatuur, zowel fictie als non-fictie. Mijn boek gaat over jonge mensen in Nairobi, over hun dromen, liefdes, werk, geld, familie, politiek en de toekomst. Mieke van der Weij zei erover: 'Zulke verhalen lees je nou nooit over Afrika, je komt nooit zo dichtbij de mensen.' Dat was ook mijn opzet. Ik heb verschillende mensen jaren lang gevolgd en daardoor kom je als lezer heel dichtbij hun persoonlijke levens.

Eerdere afleveringen

Steven de Jong | Auke Hulst | Henk van Straten | Frieda Mulisch | Robbert Welagen | Jeroen Windmeijer | Roderick Leeuwenhart | Tomer Pawlicki| Milou Klein Lankhorst | Carlo Groot | Murat Isik | Renee Kelder | Martyn van Beek | Gerrit Janssens | Hannah Jansen Morrison | Anke Laterveer | Guido Eekhaut | Sander Verheijen |Bronja Hoffschlag | Fien De Meulder | Martijn Neggers | Claudia Schoemacher | Nathan Vos | Susan Juby | Stan de Jong & Koen Voskuil | Christine Otten | Stine Jensen | Marnix Peeters | Sylvia Van Driessche | Alma Mathijsen