Meer dan 5,9 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Column /

Zo Zondag #50: Renee Kelder

door Hebban Crew 5 reacties
In 'Zo Zondag' vertellen auteurs, uitgevers, redacteuren en andere boekenvakkers met een verhaal hun verhaal. Dit weekend een bijdrage van Renee Kelder. Een column over het leven na cold turkey afkicken.

Parttime Junkie

In het keurig aangeharkte Heemstede leek 14 maart 2010 een dag als alle anderen. De hockeyvelden stonden vol met opgeruimde jongens en meisjes en SUV’s reden af en aan door de dorpsstraat. Niets verraadde dat voor één persoon die dag alles zou veranderen. Op de logeerkamer annex inloopkast van mijn moeder lag ik op bed. Ik trilde, zweette en murmelde onverstaanbare zinnetjes. Mijn moeder had me die dag thuis opgehaald in Amsterdam en depte al uren mijn voorhoofd met een nat washandje. Af en toe stak mijn zus haar hoofd om de deur, ik hoorde haar fluisteren, maar kon niet reageren. Het hele huis leek zijn adem in te houden en zijn best te doen om zo stil mogelijk te zijn. Het deed me herinneren aan mijn vroege jeugd, toen ik vaak ziek was en mijn moeder fruithapjes voor me maakte en mijn lievelingsvideo Benji haalde bij Videoland. Maar inmiddels was ik vijfentwintig en had ik geen griep, ik was cold turkey aan het afkicken.

Zes jaar lang had mijn wereld bestaan uit GHB, xtc, speed en coke. De vragen waar, hoe en wanneer kan ik vandaag gebruiken, domineerden mijn dagen. Want alles moest in uiterste discretie gebeuren: mijn familie mocht van niets weten (ze zouden me meteen laten opnemen in een afkickkliniek), en ook op mijn opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening leek het me beter om als toekomstige hulpverlener mijn verslaving goed verborgen te houden. Maar na mijn afstuderen nam mijn dubbelleven pas echt een vogelvlucht waardoor ik dacht nooit meer eerlijk te kunnen zijn: ik ging aan de slag als maatschappelijk werker in de verslavingszorg. Uiteindelijk was mijn moeder mijn redding. Ik was er zelf inmiddels bijna niet meer, de drugs hadden me ingehaald, mijn ziel en lichaam uitgehold. Ik kickte af die zonnige dag in maart, niet wetende dat de jaren daarna nog steeds in het teken van drugs zouden staan, alleen op een andere manier. Inmiddels maakte mijn gedachten cirkeltjes rondom de vragen: hoe had het zo ver kunnen komen? Wie was ik, na zes jaren van verdoving? En hoe kon ik ooit weer een heel en gelukkig mens worden? Paardentherapie, cognitieve- en psychotherapie, alles probeerde ik totdat mijn zus en schrijfster Eva Kelder liefkozend tegen mij zei: ‘Neenie, volgens mij moet je gaan schrijven.’  

Ik begon al mijn herinneringen op te tekenen en voor het eerst werd ik niet meer elke nacht badend in het zweet wakker terwijl ik dikke lijnen speed in mijn droom wegwerkte. Ik kreeg weer grip op mijn leven en antwoorden op vragen waar ik al jaren naar op zoek was. Niet tijdens een moeilijke therapiesessie bij een stoffige psychiater in Amsterdam Oud-Zuid op de bank, maar gewoon achter mijn laptop in mijn studeerkamer. Daarnaast ervoer ik weer hoe geweldig het was om te schrijven. Iets wat met de verslaving, net als met de meeste fijne dingen in het leven, op de achtergrond was geraakt. In mei 2014 verscheen De parttime-junkie. Ik had het meest negatieve en donkere uit mijn leven kunnen transformeren tot iets lichts en positiefs. Vier jaar later wilde Meulenhoff Boekerij mijn boek opnieuw uitgeven. Ik gaf nog steeds veel lezingen over het onderwerp en de uitgever vroeg om een aanvullend hoofdstuk met meestgestelde vragen van ouders, jongeren en hulpverleners. In dezelfde studeerkamer achter mijn laptop schreef ik een nieuw stuk. Met het grote verschil dat ik inmiddels acht jaar clean was en zwanger. De baby schopte in mijn buik op het ritme van mijn tekst. Toen de postbode deze week een grote doos van Parttime Junkie afleverde streek ik liefdevol over mijn nieuwe cover: roze. Net als de beschuit met muisjes.

Foto Renee Kelder: (c) Frank Ruiter



Renee Kelder
(1985) studeerde Maatschappelijk Werk en Humanistiek. Ze debuteerde in 2014 met De parttime-junkie (Prometheus). Haar tweede boek De Don. Seks, drank & coke: de sensationele opkomst en ondergang van een reclameman verscheen in 2017 bij Meulenhoff Boekerij. In 2018 gaf Meulenhoff Boekerij een herziene en uitgebreide versie van Parttime Junkie uit. Renee is een veelgevraagd gastspreker in o.a. het onderwijs, bij overheidsinstanties en in het bedrijfsleven. Aan bod komen onderwerpen als verslaving en zingeving. Daarnaast geeft ze samen met haar zus Eva Kelder (tevens auteur) schrijfcursussen en schrijfworkshops.

Eerdere afleveringen

Steven de Jong | Auke Hulst | Henk van Straten | Frieda Mulisch | Robbert Welagen | Jeroen Windmeijer | Roderick Leeuwenhart | Tomer PawlickiMilou Klein Lankhorst | Carlo Groot | Murat Isik | Renee Kelder (2) | Martyn van Beek | Gerrit Janssens | Hannah Jansen Morrison | Anke Laterveer | Guido Eekhaut | Sander Verheijen | Bronja Hoffschlag | Fien De Meulder | Martijn Neggers | Claudia Schoemacher | Nathan Vos | Susan Juby | Stan de Jong & Koen Voskuil Christine Otten | Stine Jensen | Marnix Peeters | Sylvia Van Driessche | Alma Mathijsen | Carien Westerveld | Michiel Stroink | Ivan Wolffers | Dave Boomkens | Renate Breuer | Sien Volders | Susan van Eyck | Herien Wensink | Carmien Michels



Over de auteur

Hebban Crew

2588 volgers
0 boeken
0 favorieten
Hebban Crew


Reacties op: Zo Zondag #50: Renee Kelder

 

Gerelateerd

Over

Renee Kelder

Renee Kelder

Renee Kelder (1985) is afgestudeerd maatschappelijk werker en woont in Amsterdam...