Alet Schouten (1917-1995) werd geboren in Zeeland, maar toen ze nog geen twee was, verhuisde haar familie naar Nederlands-Indië. Omdat Alet illustratrice wilde worden volgde ze na het gymnasium de kunstnijverheidsschool in Amsterdam.

Al snel ontdekte Alet dat haar tekeningen sneller geplaatst werden als er een verhaaltje bij zat. Zo schreef en tekende ze veel verhalen voor bijvoorbeeld het tijdschrift Taptoe. Een keer was een verhaal te lang en het tijdschrift adviseerde haar het op te sturen naar een wedstrijd. Tot haar verbazing won ze en werd het verhaal als boek uitgegeven (Het teken van Wichart).
Alet schreef daarna nog vele boeken. Vaak spelen ze zich af in een ver verleden. Maar soms blijft ze juist dichter bij haarzelf met bijvoorbeeld Het huis van Roos en Lap (over katten) of Zoete meisjes en een tijger (over haar jeugd op Sumatra).

Haar laatste boek kwam uit in 1989. Alet stierf op zevenenzeventigjarige leeftijd in 1995.