De Vlaamse Aniana Taelman (1974) heeft jarenlang een succesvolle carrière in HR en business development bij multinationals. Al op haar 32e richtte ze haar eigen executive search-kantoor op, amper een jaar later werd ze ingelijfd door Ernst & Young. Succes was er op alle vlakken, maar ze werd door de vele toebedeelde rollen niet gelukkiger. Na een burn-out was ze de zakelijke ratrace beu. Ze besluit haar hart te volgen en de levenservaringen die haar hebben gevormd op te schrijven. Het resulteert in het autobiografische literaire debuut 'Het einde is nu'. Hierin vertelt Aniana Taelman openhartig over de jongdementie van haar moeder. Maar tijdens het opschrijven komt een ander sluimerend rouwproces naar boven; de niet verwerkte zelfmoord van haar vader. Hij maakte 23 jaar geleden een einde aan zijn leven. Zelden sprak Aniana over haar vader, over haar zwarte verdriet. Nooit eerder sprak ze over zijn daad. Het was te pijnlijk, verwoesting in de brutaalste zin van het woord. Dit boek toont haar strijd, pijn en woede én haar angst om wederom op traumatische wijze een ouder te verliezen. Maar het toont ook haar herrijzenis én heling. Want het opschrijven van haar verhaal blijkt voor Aniana een keerpunt in haar leven; ze neemt het besluit dat er genoeg dood is geweest. Ze wil niet langer slachtoffer blijven, maar kiezen voor geluk door het leven weer te omarmen. Inmiddels heeft Taelman zich volledig toegelegd op het schrijverschap en is ze bezig met het tweede deel uit de reeks.