De schrijfster, een jonge, kosmopolitische vrouw, is na verschijnen van haar dagboekaantekeningen van april tot juni 1945 zo beledigd door de Duitse pers vanwege haar openhartige beschrijvingen van de verkrachtingen, de wraak van de Russische overwinnaar, dat zij alleen toestemming gaf voor een heruitgave na haar overlijden (2002). Haar anonieme dagboek is beroemd geworden dankzij haar nietsontziende observaties, de volledige afwezigheid van illusies, en de soms bijna droge humor.