Ina Bouman (1936-2018), Nederlands journaliste en schrijfster, publiceerde in 1985 de eerste Nederlandstalige feministische thriller: Dames aan de Maas, met als hoofdpersoon, de onafhankelijke, kritische en geëngageerde journaliste Jos Welling. Het boek baarde veel ophef, mede omdat daarin radicaal wordt afgerekend met clichébeelden omtrent de gebruikelijke functie en aard van vrouwen in het genre, maar ook door de vanzelfsprekendheid waarmee de hoofdpersoon zowel in vriendschap als in liefdesrelaties met seksegenoten omgaat. Reacties van de pers waren onder andere: verbluffend debuut, origineel, vaart en spanning, voortreffelijk geschreven en goed gedocumenteerd. 

Na Dames aan de Maas volgden nog drie misdaadromans met Jos Welling in de hoofdrol. In Gratis monster (1986) stuit de journaliste op illegale experimenten en praktijken van een farmaceutische international. In De vierde wand (1995) raakt ze vanaf de Amsterdamse wallen betrokken bij een geraffineerd drugstransport. Het vege lijf (1997) gaat over gruwelijke en mensonterende consequenties van orgaan- en embryohandel en over gemanipuleer met genen. Dames aan de Maas en Gratis monster werden in het Duits vertaald.

Bouman publiceerde daarnaast korte verhalen onder andere in twee Amerikaanse bundels met verhalen van internationale misdaadauteurs. Ook aan de bundel De beste spannende verhalen uit Nederland en Vlaanderen leverde ze een bijdrage.