In mijn beroepsleven heb ik als leraar lichamelijke opvoeding gewerkt te Purmerend en Hoorn. Nu ben ik gepensioneerd. In ons gezinsleven hebben wij, mijn zonen Bart en Jelle en mijn vrouw en ik, een groot drama mee moeten maken. Rond de puberteit kregen Bart en Jelle de diagnose Niemann-Pick-c, een fatale stofwisselingsziekte. Zij hebben op een grootse wijze hun leven verder geleefd. Bart stierf op 27 jarige leeftijd in 2005. Jelle stierf in 2006 op 25 jarige leeftijd. Nu, ongeveer 15 jaar later, heb ik TERUG kunnen schrijven ter herinnering aan Bart en Jelle. Hierin beschrijf ik, hoe wij als gezin ons leven vóór, tijdens en na de diagnose hebben opgepakt en hoe wij als ouders na hun overlijden omgaan met het gemis en zonder hen verder leven. Hun levenswijsheid en sterke karakters en hoe zij het leven hebben opgepakt na de diagnose, zijn voor ons een voorbeeld voor het verdere leven zonder hen. TERUG gaat vooral over LEVEN en natuurlijk ook over rouw. TERUG zal u wellicht ook inspiratie geven voor het leven. In eenvoudige poëzie, verbindende teksten en enige foto's komen ontwikkeling, acceptatie van diagnose, uitdaging en aanpassing, leven met de dag, passende zorg en begeleiding bieden/kiezen, positieve levenshouding, rouw en verder leven aan de orde. Bart en Jelle zijn er niet meer in levende lijve, maar toch zijn ze overal... "In je lijf leef je slechts even een deel van eeuwigheid daarbuiten ben je overal altijd"