Jerome David Salinger (New York, 1919 - Cornish, New Hampshire, 2010) was een Amerikaanse auteur en werd geboren in New York. De meeste lezers kennen hem van zijn controversiële roman uit 1951 The Catcher in the Rye, vertaald als De vanger in het graan. Ook zijn andere werken zoals Negen verhalen  (1953), Franny en Zooey  (1961), Heft hoog de nokbalk, timmerlieden en Seymour: een introductie  (1963), zijn alle inmiddels klassieke werken. Gedurende zijn leven raakte Salinger gedesillusioneerd in de literaire wereld, met name door Time Magazine, hij besloot vanaf 1965 niet langer te publiceren. Zijn laatste interview gaf hij in 1980, want privacy en anonimiteit waren essentieel voor hem. Tot zijn overlijden in 2010 leidde Salinger daarom een teruggetrokken bestaan. 

Bekende schrijvers zoals Philip Roth en John Updike, maar ook de Nederlandse auteurs Ronald Giphart en Joost Zwagerman, werden geïnspireerd door Salinger. Men spreekt als het over de jaren vijftig gaat, zelfs over het Salinger-tijdperk.

Drie jaar na zijn dood bracht de Engelse uitgever Simon & Schuster een biografie van Salinger op de markt, onder de titel The Private War of J. D. Salinger  (2013). Verder verschenen enkele bundels met nog niet eerder gepubliceerde verhalen, zoals Twenty-two under-published stories  (2013) en Three early stories  (2014), vertaald als Drie vroege verhalen  (2015).