De Vlaamse auteur Joris Tulkens (1944) werd in Diest geboren. Hij studeerde filosofie en klassieke talen in Leuven en werkte zeven jaar mee aan een stadskrant. Hij schreef ook teksten voor cabaretgroep Marebel. Op zijn 42ste debuteerde Tulkens in het Leuvense tijdschrift Wel met het kortverhaal Streepjes zonlicht.

In 1988 publiceerde hij zijn eerste verhalenbundel De macht van het getal, dat genomineerd werd voor de Vlaamse Debuutprijs. Het titelverhaal werd verfilmd door de VRT. Daarna schreef Tulkens een aantal historische romans die zich afspelen in de eerste helft van de zestiende eeuw, naar eigen zeggen 'psychologiserende' boeken. Ook publiceerde hij verhalen in literaire tijdschriften en in een aantal verzamelbundels. 
In 2000 debuteerde hij als misdaadauteur met De dode danseres. In 2003 volgde Dodelijk vuur  en in 2008 De Shatila erfenis. In deze drie thrillers fungeren de speurders Liekens en Lambrechts als hoofdpersonages. Alle drie de boeken werden genomineerd voor de Hercule Poirotprijs. 

In 2010 keerde Tulkens terug naar zijn ware liefde, de historische roman, maar in 2013 publiceerde hij Vesalius, een met respect voor de historische feiten geschreven spannende, literaire thriller.