Max de Jong (1917–1951) geldt als een vergeten schrijver, maar zijn lange gedicht Heet van de naald! kreeg een cultstatus in Nederland en is al jarenlang een geheimtip voor poëzieliefhebbers. De Jong studeerde Nederlands in Utrecht en was betrokken bij het surrealistische tijdschrift De Schone Zakdoek. In 1938 debuteerde hij met een gedicht in het tijdschrift Groot Nederland. Behalve poëzie schreef hij ook essays. Hij verkeerde na de oorlog in literaire kringen in Amsterdam en was bevriend met Adriaan Morriën, Gerard Reve en Geert van Oorschot. Hij publiceerde in Tirade en hield vanaf 1947 een dagboek bij waarin hij zichzelf en de mensen uit zijn omgeving scherp portretteerde. Op enkele fragmenten na bleef het tot dusver ongepubliceerd.