De Noorse romanschrijver Trygve Gulbranssen (° Oslo 15 juni 1894 - Hobøl 10 oktober 1962) was eerst fabrieksdirecteur, groothandelaar en invoerder van rookwaren. Hij was tevens sportjournalist en zelf ook een actief sportbeoefenaar. Vanaf 1940 exploiteerde hij een hofstede. Gulbranssen was een literaire laatbloeier. Zijn eerste roman, En eeuwig zingen de bossen (Og bakom synger skogene, 1933) verscheen voor het eerst toen de schrijver al bijna 40 was. Nadien volgden Winden waaien om de rotsen (Det blåser fra Dauingfjell, 1934) en De weg tot elkander (Ingen vei gar utenom, 1935). De drie romans werden ook uitgegeven onder de verzameltitel De Geschiedenis van het Geslacht Bjørndal (Skogene I-III). In een minimum van tijd werd het werk in ruim 30 talen vertaald. Het kende een enorm succes, en op een bepaald moment was Gulbranssen zelfs de vierdebestverkopende romanschrijver ter wereld. In literair toonaangevende kringen werd zijn werk echter gekleineerd. Hij overleed op 68-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking.