Unni Lindell (Oslo, 1957) hoort bij de beste auteurs van Noorwegen. Voor haar misdaadromans wordt ze ook wel geroemd als de Noorse Queen of Crime. Voorheen werkte ze als freelance journalist, waarvoor ze een opleiding volgde aan de universiteit van Oslo. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze boeken wilde schrijven. Haar eerste voorzichtige publicatie verscheen toen ze veertien jaar oud was. In 1986 debuteerde ze met het jeugdboek Den grønne dagen. Sindsdien publiceerde ze een groot aantal boeken in diverse genres (jaarlijks ongeveer drie boeken): jeugdboeken, romans, verhalen, gedichten, kookboeken en thrillers.

In 1996 verscheen haar eerste misdaadroman, Slangenbaereren, naar het Nederlands vertaald als Het dertiende sterrenbeeld. Lindell introduceerde met dit succesvolle debuut de Oslose inspecteur Cato Isaksen, die in bijna al haar misdaadromans zou terugkeren. Voor het tweede deel Dromenvanger  (Drømmefangeren, 1999) ontving Lindell de Noorse ‘Riverton prisen’ voor beste Noorse misdaadroman. Inmiddels schreef ze deel tien in de reeks, Brudekisten  (2014), dat werd vertaald als Doodsbruid. Tussendoor in 2004 verscheen Roodkapje  (Rødhette), een psychologische thriller zonder Cato Isaksen. 

In 2015 stond Lindells boekenteller ver over de zeventig boeken. Internationaal heeft ze zich inmiddels een miljoenenpubliek verworven. Haar werk werd in vele talen vertaald en is voortdurend in de bestsellerlijsten te vinden. Het grootste deel van haar thrillers werd tot film bewerkt.