Geboren in het Twentse Nijverdal heeft Wilco Harbers (1964) gedurende tweeëntwintig jaar een carrière opgebouwd binnen de jeugdhulpverlening. Met name in de dagbehandeling en pleegzorg. De liefde en het werk brachten hem naar Breda, Middelburg en uiteindelijk, inmiddels getrouwd met zijn grote liefde, in 2007 naar het Caribische Bonaire. Hier heeft hij ondermeer een aantal jaren in het middelbaar beroepsonderwijs en de hulpverlening aan schoolgaande kinderen gewerkt. In Nederland was Wilco ook actief op het gebied van acteren (toneel en musical), het verzorgen van trainingen aan bedrijven als trainingsacteur, en deed hij modellenwerk. In 2014 maakte hij op Bonaire een rigoureuze carrièreswitch. Hij gaf gehoor aan de innerlijke roep om zich volledig op het creatieve vlak te storten. Uiteindelijk besloot hij een eigen bedrijf in interieurdesign te beginnen. Zo kon hij zijn creativiteit geheel inzetten en tot zijn recht laten komen. Tot op heden is hij hierin succesvol als directeur en designer. In december 2021 overleed Arno, zijn geliefde. Vanuit een verbondenheid met de pijn, het verdriet, de angst en het gemis vond Wilco de inspiratie om te schrijven. Dit heeft geresulteerd in zijn eerste dichtbundel 'Dansen naar de Ochtend'. In deze bundel over rouw vindt de liefde weer haar pad in een stroom van woorden. Een rivier van zinnen, uitmondend in een zee van poëzie. Inmiddels wordt 'Dansen naar de Ochtend' ook breder opgemerkt. Rik Felderhof, televisiepersoonlijkheid en schrijver, omschrijft de bundel als “Een ware ode aan de liefde.” Over de schrijver zegt Felderhof ondermeer: “Ik ben diep onder de indruk van je prachtige stijl waarin je met een soepele en gepassioneerde pen verdriet en gemis weet te vertalen naar een monument van innige liefde. Hulde daarvoor.”