Witold Gombrowicz werd in 1904 op het landgoed Maloszyce in Polen geboren. In 1922 doet hij eindexamen gymnasium in Warschau, waarna hij rechten gaat studeren, een studie die hij niet voltooit. Van 1926 tot 1930 schrijft hij zijn eerste verhalen, die samen met andere in 1933 worden gepubliceerd in de bundel Memoires uit de rijpingsjaren. Nadat hij in 1935 zijn toneelstuk Yvonne heeft voltooid, volgt eind 1937 zijn eerste en omvangrijkste roman Ferdydurke, die veel aandacht trekt en hem tevens een uitnodiging bezorgt voor de maidentrip van de 'Chrobry'. Deze doet hem ten tijde van de Duitse inval in Polen, op 1 september 1939, in Argentinië belanden, waar hij besluit te blijven. Hij leidt daar enerzijds een armoedig bestaan, geniet anderzijds van 'het Zuiden' en de bloeiende jeugd. Pro forma werkend bij de Banco Polanco, schrijft hij 'onder de bank' de roman Trans-Atlantisch, die hij in 1945 voltooit en die pas in 1953 tezamen met zijn tweede toneelstuk Het Huwelijk bij de Poolse exil-uitgeverij Kultura te Parijs wordt gepubliceerd.
In datzelfde jaar maakt hij een begin met zijn befaamde Dagboek, dat in delen bij Kultura verschijnt en zijn hoogtepunt vindt in het Dagboek Parijs-Berlijn (1963/1964), dat verschijnt na zijn uiteindelijke terugkeer naar Europa. Inmiddels was in 1960 de roman Pornografie verschenen, die samen met Ferdydurke de literaire kritiek in Frankrijk en Duitsland veroverde, waarna vele andere landen volgden. Na zijn verblijf in Berlijn, die zijn astma geen goed deed, vestigde hij zich samen met de 30-jarige Rita Labrosse in Vence, Zuid-Frankrijk, waar hij zijn laatste roman Kosmos (1965) voltooide die hem de prestigieuze Internationale Literatuurprijs 1967 (Prix Formentor) opleverde. Niet lang na het voltooien van zijn derde toneelstuk Operette (1968) stierf hij eind juli 1969 in Vence, een week voor zijn 65e verjaardag.