Blogpost:
Marie-Louise Klomp
Als ze oorlog willen...
Dagenlang terroriseren ze ons huis al. Er kan geen stukje fruit op de fruitschaal liggen of de kleine monsters vliegen er omheen. Een lekker glaasje wijn? Vergeet het maar, want voordat je het weet, drijven er al een paar in je fonkelende wijnglas. Oké dat zijn er dan meteen een paar minder, maar de zin in je drankje verdwijnt daarmee ook acuut. En wat denk je van een stukje kaas, een glaasje melk of een lekkere salade? Niet dus. Want ook daar zijn die muterende fruitvliegen voortaan dol op. Hallo, jullie heten fruitvliegen! Wat moeten jullie dan met mijn kaas, mijn melk, mijn yoghurt en mijn pap?
Ik begon de aanval met het plaatsen van fruitvliegenvallen, maar die vliegende slimmeriken trapten daar niet in. Er waren zoveel lekkernijen die ze zonder moeite konden bereiken, dat ze die vallen nog niet eens zagen hangen. Daar trokken ze gewoon hun fruitneusjes voor op.
En toen kwam dat rode waas voor mijn ogen. Ik kon het niet meer stoppen en verklaarde die hele fruitvliegenbevolking de oorlog. Dood en verderf zou ik gaan zaaien en ik zou ze helemaal uitmoorden.
Al het fruit haalde ik weg en zette dat op een veilige plek. De vuilnisbak verdween naar buiten en alles wat ook maar eetbaar leek voor die krengen ging achter slot en grendel. Hahaa, nu moesten ze wel in de fruitvliegenvallen kruipen, want ander eten viel er niet meer te halen in ons huis. Tsjakka, jullie gaan er allemaal aan!
De fruitvliegenvallen zitten inmiddels tjokvol met fruitvliegjes en de enkeling die nu nog rondvliegt, wordt meedogenloos platgeslagen. Ik heb ze keihard aangepakt en ik heb uiteindelijk gewonnen.
En de eerste de beste die het waagt om een stukje fruit of ander eten in ons huis te laten slingeren, is nog niet jarig. Ik heb namelijk helemaal geen zin om kennis te maken met de broertjes, zusjes, ooms, tantes, neefjes en nichtjes van deze meer dan irritante, allesverslindende fruitvliegjes.
Lees verder op mijn site
