Ben Ali Libi, de goochelaar

03-05-2015 3 reacties

Afgelopen vrijdag, nee zaterdagochtend zeer vroeg, kon ik niet in slaap komen. Ik keek op de wekker en zag dat het bijna 00:30 was en bedacht dat ik - nu ik toch wakker was - net zo goed live naar Nooit meer slapen zou kunnen luisteren ipv (veel later) via een podcast. Bovendien presenteert Ester Naomi Perquin het programma op zaterdagochtend en dat is fijn. Fijne stem, fijn mens, geweldige dichteres en schrijfster van korte verhalen.

Het eerste half uur ging het over een gedicht en vooral over mensen die iets met dat gedicht hebben en die ene mens waarover het gedicht gaat: Michel Velleman, oftewel de goochelaar Ben Ali Libi. Zodra de naam viel, wist ik wat er zou volgen: Joost Prinsen en zijn voordracht van het ongelooflijk licht en luchtige, maar daardoor gruwelijk ontroerende gedicht van zijn vriend en collega Willem Wilmink over Ben Ali Libi, de goochelaar. Nooit, nooit, maar dan ook helemaal nooit houd ik het droog bij het horen of lezen van dit gedicht. En dus lag ik zaterdagmorgen heel vroeg te luisteren terwijl de tranen over mijn wangen biggelden.

Lees verder op mijn site

Reacties op: Ben Ali Libi, de goochelaar