Blogpost:
Rik Raven
Blog over de transformatie van de reddingsboei …
Helaas blijkt dat Hebban geen blog accepteert van minder dan 500 tekens. Daarom kopieer ik een klein beginnetje en plaats ik daarna de link naar mijn eigen blog. Iedereen kan zich aanmelden voor mijn blog en wie echt goede raad voor me heeft, die heeft aan mij een goede luisteraar. Ben altijd op zoek naar verbetering, maar geef het niet zomaar, geef het niet omdat je alleen goede bedoelingen hebt. Ik zit al vol goede bedoelingen. Aan wie dit leest: be welcome to read.
Reddingsboei wordt strop na 2017
Als ik wat op mijn lever heb, tja, waar kan ik dat beter plaatsen dan op mijn blog? Die is daar toch voor? En omdat het zo onderhand wel weer eens tijd was voor een blog, net zoals het zo langzamerhand tijd is voor een nieuw boek, schrijf ik met het hart op de tong. Dat boek? Tja, ik wacht gewoon, ik zou het graag anders zien, maar als je afhankelijk bent van anderen, dan gebeurt dat nu eenmaal. Wat je wel kan doen, is voor een andere blog.
Ik dwaal af, zeg dat dan! Eind vorig jaar kreeg ik een brief van het uwv. Ze had liever niet dat ik zoveel onkosten opgaf om af te trekken, anders gezegd, waar ik in ieder geval een deel van terug wilde vorderen. Duh, nee, dat begrijp ik, maar als je weet wat ik uitgeef, dan kun je op je vingers natellen dat ik natuurlijk alles doe om er toch iets van terug te krijgen, ook al is het maar een schijntje. Het is mijn spaargeld. Ik spaar en ik geef het uit aan alles wat met mijn ambitie te maken heeft. Als ik iets anders nodig heb, dan kan ik niet sparen, dus dan moet mijn ambitie wachten. Wachten …
Inderdaad, de kruik gaat zo lang te water tot ze breekt, en inmiddels zitten er ernstige barstjes in de kruik waarop staat Onkosten, om dat schijntje terug te krijgen. Ik wil niemand vermoeien met uitleg omtrent de wat, waar en hoe van dat terugvorderen want dat is te vermoeiend om uit te leggen en te oninteressant voor een blog. Kun je beter even een belletje doen naar de belastingtelefoon. Anyway, al die onkosten is geld dat ik uitgeef om mijn boeken te verkopen, marketing, om beter te leren schrijven, voor verbetering van mijn zichtbaarheid, van mijn site etc. Nu blijkt dat ik moet oppassen. Het was namelijk alsof ze het rook – dat doen instanties, die kunnen zoiets ruiken, geloof me -, toen ik van hetzelfde jaar waarvan ik een exorbitant bedrag aan onkosten wilde gaan declareren, die brief kreeg ... grrr.
Lees verder op mijn site
