Blogpost:
Marvin O.
Boekenpraat – De engelenmaker van Stefan Brijs
Marvin is hebbanrecensent voor literatuur en SF&F. Joke is lid van de Hebban Jeugdliteratuurclub en ook van Heel Hebban Kookt en Bakt. Toevallig zijn ze ook nog eens gehuwd. Het mag dan ook niet verwonderen dat er in “casa Joke en Marvin” veel, heel veel over boeken wordt gepraat. Echt samen een boek lezen kwam er echter nog nooit van. Ze besloten daarom om in december een keer bewust met zijn tweeën hetzelfde boek te lezen en erover te praten, in navolging van de Hebban-Crew. Nu nog een boek vinden…
Toen de Hebban SF&F Club in november De engelenmaker van Stefan Brijs voorstelde als te lezen boek voor de Klassieker Meeleesclub, zagen ze dat beiden wel zitten maar de timing kwam niet goed uit. Maar omdat het boek toevallig al in de boekenkast van een van de drie zoons stond en geen van beiden het al las, besloten ze om van dit boek het samenleesboek van december te maken. Zo gezegd, zo gedaan, en voor het eerst slingerde in huis een tijdje een boek rond waarin twee boekenleggers zaten.
De verwachtingen
Nog voor het lezen polste Joke al kort even naar de verwachtingen.
Marvin: Op basis van wat ik op het eerste stuk van de achterflap lees, denk ik aan een Frankensteinachtig verhaal. Een dokter die met drie kinderen aankomt in een dorp en daarrond een waas van geheimzinnigheid, dan denk je toch meteen dat de dokter die kinderen zelf in elkaar geknutseld heeft?
Joke: Die verwachting heb ik zelf ook wel. Een beetje griezelen ...
Marvin: Aan de andere kant is het boek een roman die genomineerd was voor de Libris Literatuurprijs. Ik zie dat met horror nog niet meteen gebeuren dus ik denk dat het uiteindelijk een heel ander soort boek zal blijken te zijn dan ik verwacht.
De cover
Marvin: Wat vind je eigenlijk van de cover? Versterkt hij je verwachtingen of niet? Spreekt hij je aan?
Joke: Ik vind de kleuren op het zwart van de cover wel mooi. Omwille van de titel dacht ik eerst dat de tekening een glas-in-loodraam was zoals in een kerk. Bij nader inzien zag ik wel dat het iets heel anders voorstelt, maar daarom bedacht ik toch dat er misschien wel veel God of Jezus in het boek zou kunnen voorkomen. Anderzijds vind ik dat dan weer niet passen bij de horror die ik verwacht. De eerste bladzijden heb ik ondertussen gelezen en de scènes met de knikker en de drie baby’s die in het dorp aankomen, hebben wel wat van een horrorverhaal. Maar aan de andere kant is het een boek dat op de Nederlandse lijst staat. Ik heb slechte herinneringen aan leeslijsten. Die boeken vielen me altijd tegen en horror is wel het laatste wat je daarop verwacht. Toch moet ik ook wel zeggen dat ik het boek omwille van de cover nooit zou hebben vastgepakt in de boekhandel.
De schrijfstijl
Joke: Van de schrijfstijl vind ik eigenlijk niets. Hij is “gewoon” en staat ten dienste van het verhaal. Geen opvallende woorden of zinnen bijvoorbeeld.
Marvin: Ik vond precies hetzelfde. Ik heb me tijdens het lezen helemaal niet met de schrijfstijl beziggehouden. Geen seconde over nagedacht. Als het verhaal op zich er staat, hoeft een schrijver ook niets bijzonders te doen om zijn boek te laten opvallen. Als de schrijfstijl me wel opvalt, wil dat vaak zeggen dat hij me afleidt van het boek. Soms is dat positief, omdat de schrijver echt mooie zinnen bouwt, maar regelmatig is het omgekeerd. Slecht geschreven zinnen bijvoorbeeld, taalfouten, of een boek dat niet goed genoeg is waardoor ik me op iets anders ga richten dan het verhaal. De engelenmaker was wat dat betreft een prima boek.
Het verhaal
Marvin: Jij werkt beroepshalve met kinderen. Vind je dat Stefan Brijs de uitingen van Asperger bij Victor goed heeft overgebracht?
Joke: Er zijn even veel uitingen van Asperger als er kinderen zijn. Het is nooit tweemaal hetzelfde. Bij veel kinderen valt het zelfs niet eens op dat ze Asperger hebben. Ik ben natuurlijk geen expert maar mijn ervaring is dat het wel klopt dat kinderen met Asperger geen humor zien. De heel intelligente kinderen met Asperger weten nochtans wel degelijk wat humor is, zelfs al is het soms slechts begrijpen dat iets humor voor anderen is. Daarom was het wel vreemd dat Victor echt helemaal geen humor begreep. Hij is per slot van rekening heel intelligent.
Marvin: Het verhaal speelt zich dertig jaar geleden af maar op zich is het nog heel actueel. Recent kwam het klonen van mensen nog in het nieuws. Veel boeken waarin wetenschap of sciencefiction voorkomt, raken op een gegeven moment gedateerd omdat de werkelijkheid de fictie voorbijsteekt. Hier vond ik het nog allemaal heel realistisch.
Joke: Ja, dat vond ik ook. Behalve het dorpsleven. Die mensen zijn zo gelovig! Dat was toch helemaal niet meer zo in 1989?
Marvin: Inderdaad, dat vond ik ook. Het dorp gedraagt zich als een typisch Vlaams dorp in de jaren ‘50 van de vorige eeuw. Wij waren kind in de jaren ‘70 en toen was het zelfs al helemaal anders. In 1989 was ik al aan mijn tweede computer toe. De PC had God toen al vervangen. ;-)
Joke: Ik vroeg me ook af of het wel kon dat Victor drie kinderen had die blijkbaar nergens stonden aangegeven.
Marvin: Ik denk dat de schrijver hem daarom van Duitsland naar België had laten verkassen. Hij had Victor ook aan de universiteit van Leuven kunnen tewerkstellen maar dan was het misschien lastiger te verklaren dat er geen instanties naar het welzijn van de kinderen kwamen kijken. Een schrijver moet soms wel eens een lastige bocht nemen. Het heeft me niet gestoord in ieder geval.
Joke: Om het gelovige aspect van Victor te doen kloppen, moet Victor toch eigenlijk heel veel ouder zijn dan zijn kinderen.
Marvin: Ja, ik heb me ook wel wat vragen gesteld bij de chronologie. Brijs heeft enkele van zijn sterktes als schrijver geëtaleerd in dit boek, maar de dingen in het juiste tijdvak plaatsen, is daar niet een van.
Eindconclusie
Joke: Ik geef het boek 4 sterren. Ik vond het echt een goed boek. Goed uitgewerkt, interessant, soms ook verrassend zoals dat onverwachte einde van deel één.
Marvin: Ik gaf ook 4 sterren. Onze zoon las het boek enkele jaren geleden al voor school en vond het slecht, wat ook door zijn leerkracht Nederlands beaamd werd. Hij vond dat het boek goed werd opgezet, maar vond het einde vreselijk en dat maakt voor hem alles kapot. De auteur doet niets met heel wat dingen die heel goed worden voorbereid, zo zei zoonlief, en op het eind lost hij alles dan maar snel op via het principe van de deus ex machina. Wat vind jij van die eindconclusie van onze zoon?
Joke: Ja, dat einde … het is wel een beetje vreemd allemaal. Opnieuw zie ik hier een typisch Vlaams dorpje in dat zich qua mentaliteit en gedrag minstens dertig jaar eerder in de tijd situeert dan in het boek het geval is. Het einde was niet het sterkste element van het boek maar toch maakt dat het boek in zijn geheel nog lang niet slecht.
Marvin: Akkoord. Onze zoon is nog een tiener en ik begrijp dat zijn meningen daarom nog erg zwart-wit zijn. Is het niet heel goed, dan is het meteen slecht. Maar van die leerkracht Nederlands begrijp ik dat niet. Daarvan had ik meer matiging verwacht. Maar goed, wij zijn het in ieder geval eens: het was zonder twijfel een viersterrenboek!
Samen lezen
Marvin wilde achteraf toch nog weten van Joke wat ze ervan vond om eens samen een boek te lezen. Zag Joke het zitten om dit in de toekomst nog eens te doen, of leest ze liever solo.
Joke: Ik wil dit absoluut nog doen. Praten over boeken is heerlijk! Volgende keer wil ik het wel iets beter aanpakken nog. Nu hadden we samen één boek en dat is toch wel lastig. Als jij erin leest, kan ik er niet in lezen en omgekeerd en zo lazen we toch nog een beetje apart. Volgende keer haal ik een tweede exemplaar bij de bib zodat we echt ook tegelijk aan het lezen zijn en tijdens het lezen kunnen praten erover.
Marvin: We hebben een date!
Wat we samen gaan lezen, hangt misschien van jullie af. Wij hopen op interessante leestips als reactie op deze boekenpraat. Uit de tips kiezen we dan een boek dat we – ergens in de loop van 2019 – met ons tweetjes zullen lezen. Wie tipt een geschikt boek dat nog niet op één van onze Gelezen-planken staat en dat we allebei leuk vinden? We staan open voor romans, sciencefiction, fantasy of thrillers. Chicklit, feelgood, non-fictie en poëzie laten we aan ons voorbijgaan. Als geen van de tips ons aanspreekt, kiezen we natuurlijk heel koppig gewoon zelf een boek. :-)
Wij doen mee aan Hebban Open Podium! (Hiervoor hebben we likes nodig, dus als je dit leuk vindt, klik je dan even bovenaan op de grijze 'vind ik leuk'-knop?)
