Blogpost: Eric Herni

Bolsward

12-11-2020 door Eric Herni 6 reacties

+11 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Een ouder echtpaar staat bij de boekentafels en kunnen overduidelijk niet vinden wat ze zoeken. Ze maken een beetje ruzie en praten harder dan normaal. “Hoe heet dat boek dan?”, vraagt de man geïrriteerd. “Dat weet ik juist niet meer”, is het antwoord. “Hoe kan je het dan vinden?” De vrouw loopt een stukje weg van haar man en kijkt in de kast met vertaalde romans. Hij blijft hoofdschuddend staan en besluit te wachten op de dingen die gaan komen. Ik loop richting de vrouw en vraag of ik kan helpen. Ze kijkt mij dankbaar aan. “Ik zoek een boek dat laatst op televisie werd genoemd maar ik kan mij de titel niet meer herinneren. Het gaat over de oorlog.” Dat is niet zo heel veel informatie. Ik vraag of ze nog iets meer weet. “Volgens mij gaat het over een verwend nest”, bromt de man van afstand. “Niet waar”, zegt de vrouw geïrriteerd. “Het is een waargebeurd verhaal over de oorlog en het boek is ergens voor genomineerd. Ik weet alleen niet meer voor welke prijs.” Bij mij gaat een lampje branden. Ik loop naar de tafel, waar meneer nog staat. Met zijn hand leunt hij op een stapel boeken. Laat dat nou net het boek zijn dat ze zoeken. ’t Hooge Nest van Roxane van Iperen. 

“Ja, dat is hem”, zegt de vrouw enthousiast. Haar man kijkt opgelucht. Die was al bang dat ze de hele ochtend in de boekwinkel moesten zoeken naar een of ander boek. “Heb je ook het laatste boek van Oek de Jong”, vraagt zij nu, terwijl ze haar man negeert. Ik knik en loop naar de kast. Uiteraard. ‘De zwarte schuur’ is een bestseller geweest en verkoopt nog altijd gestaag. Een prachtig boek. Mevrouw slaakt een tweede vreugdekreetje en is nu niet meer te stuiten. “Een tijd terug was er bij Adriaan van Dis een Israëlische auteur met boeken over het ontstaan van de mensheid. Helaas ben ik vergeten hoe hij heet” Yuval Noah Harari is inderdaad niet de makkelijkste naam om te onthouden. Ik loop naar de kast en laat zien waar zijn boeken staan. We hebben ze allemaal. ‘Sapiens’, ‘Homo Deus’ en ‘21 lessen voor de voor de 21ste eeuw’.  Ze pakt de eerste twee boeken uit de kast en voegt ze toe aan de stapel. “Allebei?”, vraagt haar man die van een afstand toekijkt. “Ja”, zegt zij. “Allebei. Het gaat over de oorsprong en de toekomst van de mens. Heel interessant. Er staat exact in waar wij allemaal vandaan komen.”

“Ik kom uit Bolsward”, zegt hij meteen. “Daar heb ik niet zo’n boek voor nodig.” 

Ze zucht en geeft geen antwoord. “Hij leest nooit iets”, zegt ze samenzweerderig tegen mij. “Ik heb genoeg pogingen gedaan, maar hij heeft er het geduld niet voor. Wel de hele dag naar de televisie staren, maar geen geduld om te lezen.”  Ze loopt samen met mij naar de toonbank om af te rekenen. Haar man komt ook weer in beweging. “Is het gelukt?”, vraagt hij hoopvol. Hij krijgt van haar geen enkele reactie. Als hij langs het meubel loopt met nieuwe titels valt zijn blik op een boek van Jerry Seinfeld. Een verzameling van zijn beste werk van de afgelopen vijf decennia. “Hé, die man ken ik van de televisie”, zegt hij enthousiast. Hij pakt het boek op en begint het door te bladeren. Zijn vrouw ziet het vol verbazing gebeuren. “Kijk nou eens”, fluistert ze. “Hij heeft een boek in zijn handen."

"Deze wil ik wel lezen”, zegt hij met een grote grijns. “Jerry Seinfeld, weet je nog lieverd? Hij had vroeger die show waar wij naar keken. En die serie met die oude auto’s. Lachen.” Hij laat het boek aan zijn vrouw zien. “Lekkere grote letters ook.” Zij is met stomheid geslagen en kan geen woord uitbrengen. “Hoeveel krijg je voor al die boeken?”, vraagt hij aan mij. Ik scan ook het boek van Seinfeld en komt op ruim honderd euro. Hij rekent af met zijn pinpasje en pakt de papierentas met boeken van mijn aan.

“Kom je lieverd”, vraagt hij aan zijn vrouw.  Terwijl hij naar de deur loopt staat zij nog in totale verbijstering bij de toonbank.

Lees verder op mijn site