Blogpost:
Annemieke de Schepper
Corona-dekbed
Ik had nog een kadobon te besteden en omdat ik toch beter binnen kon blijven, surfte ik wat doelloos over het internet. Ik stuitte op een prachtig gekleurde dekbedhoes. Mijn vinger hing al boven de button ‘voltooi uw bestelling’ maar een licht verontrust gevoel weerhield me. Waar kwam dat vandaan? Vanuit mijn ooghoeken zag ik het ineens. Op de zwarte achtergrond van het beddengoed prijkten her en der blauwgroene kroontjesachtige rondjes. Ze vertoonden een opvallende gelijkenis met de beestjes van verschillend formaat die ik deze dagen bij elk nieuwsitem op de achtergrond in het decor voorbij zag drijven. Ik aarzelde. Vocht tegen mijn irrationele angst dat ik het onheil over me af zou roepen wanneer ik me onder een dusdanige print te ruste zou leggen. Me zou overgeven aan de slaap onder een dekbed vol Corona-achtige wezens. De emotie won het van de ratio. Ik drukte op ‘annuleer uw bestelling’. Keek nog even sluiks naar het levenloze dekbed en fluisterde: ‘Sorry, misschien volgend jaar.’ Ik surfte verder. En kocht het boek met de geruststellende titel ‘Wees onzichtbaar.’ Lees verder op mijn site
