Blogpost:
P.A. Milani
De Vervloekte Erfenis
Op 8 december 2014 is mijn boek, 'De vervloekte erfenis- Deel 1- Het Tussendoor' verschenen. Dit is het eerste deel in een fantasyserie voor jong volwassenen. Natuurlijk ben ik ontzettend trots op dit resultaat. Graag nodig ik iedereen uit om de samenvatting en een fragment te lezen.
Samenatting
Liberty is een normale tiener, tot haar vader verongelukt. Na zijn dood proberen mensen Liberty te vermoorden. Ze wordt ontvoerd door onbekenden, die zichzelf de Protectio noemen. Ze brengen haar naar het Tussendoor. Daar ontdekt ze dat ze de erfgename van de vervloekte graaf van Chandi is. Deze graaf vermoordde in de Middeleeuwen een edelman, maar de edelman vervloekte vervolgens de graaf. De vloek is overgegaan op Liberty.
Eén van de leden van de Protectio is Jared, een aantrekkelijke jongen. Samen met Jared gaat Liberty op zoek naar de manier om de vloek op te heffen. Maar als ze gevoelens voor Jared krijgt, ontdekt ze dat ze niet vrij is in de keuze van haar levenspartner. Wat moet ze doen? Is er een toekomst voor haar met Jared? En zal het haar lukken de vloek op te heffen?
Fragment
“Wat doe ik hier? Wat is er aan de hand?”
Een verpleegkundige kwam met een enorme spuit in haar handen aangesneld. “Rustig maar. Dit zal je wel kalmeren.”
Liberty keek geschrokken naar de enorme spuit. “Ik wil niet kalmeren. Waar ben ik? Waar is mijn vader?”
Bij de vraag naar haar vader viel iedereen in de kamer stil.
“Waar is mijn vader?” Liberty herhaalde haar vraag terwijl het nog altijd stil bleef onder de mensen om haar heen.
Voordat iemand kon reageren, ging de deur open en stapte Mary, Liberty’s enige tante en familielid, de kamer binnen. Haar ogen waren rooddoorlopen en ze leek over haar hele lichaam te trillen.
Er hoefden geen woorden aan te pas te komen, Liberty herinnerde het zich langzaam allemaal weer. De auto, het bijleggen van de ruzie en toen een enorme klap. De auto werd meegesleept door de snelheid van de vrachtwagen, die hen van rechts probeerde in te halen en de aanwezigheid van hun auto uit het oog was verloren. Ze had de sirenes gehoord, de stemmen van de mensen om haar heen, het medisch team dat haar op de brandcard had gelegd en de ambulance in had geschoven. Al die tijd was er maar één ding door haar hoofd gegaan: hoe was haar vader eraan toe?
De stilte in de kamer en de waterige blik van haar tante spraken boekdelen. Hij was dood. Charles Mast was overleden, weg, van het leven beroofd. De tijd stond een eeuwigheid stil. Liberty’s adem stokte in haar keel en ze dacht dat ze ieder moment flauw kon vallen. Heel even leek ze haar lichaam te ontstijgen en alles van bovenaf te zien. Ze zag zichzelf opstaan en alle slangen uit haar armen en borstkas trekken. Ze zag hoe ze een sprint naar de deur inzette en aan de hendel rukte.
Haar tante greep haar arm vast en ze keerde weer terug in haar eigen lichaam. “Nee!”
De tranen stroomden langs haar wangen. Ze zakte door haar knieën en schreeuwde het uit. Haar tante zakte naast haar neer en sloeg haar armen stevig om haar heen.
“Oh nee! Dit kan niet! Nee, nee, nee!”
Lees verder op mijn site
