Een (schrijf)technisch hulpmiddel

Ik heb het nooit eerder gedaan: een tijdlijn gebruiken. Natuurlijk teken ik lijntjes met data en trek ik dingen na in mijn agenda. Maar eigenlijk zijn dat stopmiddelen. Ik ben zo eigenwijs om te denken dat ik het verhaal zo goed in mijn hoofd heb, dat het verloop mij bekend is. Een tijdlijn maken is dan alleen maar extra (lees: saai) werk. 

Nu ik op driekwart van mijn tweede thriller ben, honger ik naar structuur. Ik ben zat van de krabbels op briefjes en al dat gezoek tussendoor. Dus heb ik een tijdlijn geprint. Deze leek mij het eenvoudigst, omdat ik met verschillende personages in dezelfde tijdvakken te maken heb. We'll see. 

Morgen zal ik een begin maken met het invullen van de tijdlijn, die ik - met alweer structuur in mijn achterhoofd - verdeeld heb in drie (aan elkaar geplakte) bladen. 1. Aanloop 2. Climax 3. Afloop. Het klinkt allemaal zo doordacht. Zo erg zelfs dat ik geloof dat het gaat werken!

Wordt vervolgd.