Blogpost:
La vida es bella
Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu lesan bukkan
In 2020 bestond Hebban al enkele jaren en soms denk ik aan alles wat had kunnen zijn, zoals de leesfeuilletons met ‘Het achtste leven’ en ‘De Cazalets’. Toch heb ik al zoveel mogen meebeleven: leesclubs waarin de andere lezers mij altijd opnieuw weten te verrassen met leuke weetjes, mij het boek vanuit een andere hoek laten bekijken of een persoonlijk verhaal delen dat zich voor altijd in mijn hart nestelt. Mensen die een groot verlies te verwerken kregen, of bij wie de gezondheid tegensputtert, of wie zich in zijn eigen omgeving niet begrepen voelt, kunnen in dit veiliger oord even de wereld vergeten. In geen honderd jaar voel je je eenzaam, want de crew zit niet ver weg op een toverberg. Bij jullie leerde ik zelfs een beetje fantasy lezen, zodat ik nu droom over een Hebbanland met eindeloze boekenkasten en de gekste plaatsen om in een boek te duiken. Na zoveel hartverwarmende reacties kan Hebban enkel doorgaan to infinity and beyond.
Hebban is
💝een veilige plek om te schuilen,
waar je de harde wereld even vergeet.
💝een schouder om op te huilen,
als je het even niet meer weet.
💝een community met een speciale band,
meer dan de som der delen.
💝in de woelige internetzee een warm eiland,
waar je vele wonden kunt helen.
💝een pretpark vol met boeken,
waar iedereen zijn gading vindt.
💝een walhalla met verborgen hoeken,
waar je zelfs met hamsterpuzzels begint.
💝een lezersdroom die nog lang mag duren,
tot zelfs heel Vlaanderen met het H-virus is besmet.
Bij deze dank ik de crew voor alle overuren,
voor alle leesplezier en zelfs voor de horoscooppret.
