Blogpost: Tom Thys

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan...

09-11-2018 door Tom Thys 4 reacties

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Lijkenkrabber ligt ondertussen een dikke maand achter mij en de eerste recensies en lezersreacties druppelen binnen. Hetzelfde geldt voor de eerste aflevering van De huivering, de stripreeks waarvoor ik korte verhalen en scenario’s aanlever. De reacties zijn zeer positief en de strips vinden snel hun weg naar de boekhandels en het publiek, dus dat is een mooie motivatie om te blijven schrijven. Maar hoe fijn de waardering van het publiek ook is, ik schrijf in de eerste plaats nog altijd voor mezelf. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zegt men weleens… in het geval van een horrorschrijver een heel toepasselijke zegswijze.

Dat betekent dat er ook voor 2019 weer een aantal projecten in de pijplijn zitten. Om te beginnen zal er bij uitgeverij Zilverspoor een kinderboek verschijnen met illustraties van Leslie Saurus. Je leest het goed: vanaf nu zal ik dus ook kindertjes terroriseren met mijn verbeelding. De Gruweltoren, zo luidt de titel, is een raamvertelling waarbinnen tien korte verhaaltjes verschillende gedaantes van horror etaleren, gaande van spannend tot smerig en alles daartussen. De eerste redactieronde is momenteel achter de rug. Om eerlijk te zijn ben ik best nieuwsgierig naar hoe kinderen het boek zullen beoordelen, want het is toch een aparte uitdaging om voor zulke jonge (en vaak ook heel kritische) lezers te schrijven. Check Instagram en Facebook voor meer teasers in de toekomst!



Ook voor stripliefhebbers heb ik goed nieuws. Momenteel werk ik hard aan de scenario’s voor de tweede aflevering van De huivering. Patrick Cornelis en Shirow Di Rosso verzorgen respectievelijk de tekeningen + inkleuring. Dit project kwam oorspronkelijk via crowdfunding tot stand. Ook met de tweede aflevering zal dit het geval zijn. Houd dus zeker Facebook in de gaten, want we zullen unieke pakketten aanbieden die je nadien niet meer in de boekhandel kunt verkrijgen.

Ik kan jullie nu al verklappen dat schrijven voor De huivering helemaal anders is dan wat ik in Diabolik en Lijkenkrabber deed. De nadruk ligt met name op het visuele (uiteraard!). Nu heb ik altijd al een voorliefde – noem het gerust een obsessie – voor cinema gehad, dus mijn verhalen flitsen sowieso al als een film door mijn hoofd. Het is een onbewust mechanisme. Dit maakt het herwerken van een tekst tot een scenario wellicht iets makkelijker, omdat ik het al voor me zie. Toch blijft het een andere stiel. Dit is hoe ik te werk ga: eerst schrijf ik het verhaal volledig uit, kort en scherp, zonder veel poespas, en daarna selecteer ik de ankerpunten en beschrijf ik elk shot zoals ik het in mijn hoofd heb, inclusief dialoog, monoloog of vertelstem. Vervolgens brengen de artiesten het verhaal tot leven, zoals je hier kan zien.



2019 belooft dus een vruchtbaar jaar te worden, net zoals 2018, dat ik in schoonheid afsluit met een derde publicatie op rij in de prestigieuze EdgeZero-bundel. Dit boek verzamelt alle beste Nederlandstalige genreverhalen van het voorgaande jaar. Hierin zijn zowel gevestigde waarden als aanstormende talenten vertegenwoordigd en het is voor mij een hele eer om daar voor het derde opeenvolgende jaar tussen te mogen staan. Dit keer met het verhaal Vaaltgieren, dat ook in Lijkenkrabber staat. Het gaat over twee vrienden die in de duistere hoeken van een aftands flatgebouw ronddolen. Ze willen de mysterieuze verdwijning van een aantal jongetjes ophelderen en worden tijdens hun zoektocht geconfronteerd met een merkwaardige bewoner. Je kan de integrale versie hier gratis lezen. Of zet het boek op je leesplankje.