Meer dan 5,9 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: Eline Gielen

Het eerste hoofdstuk

Af en toe blader ik door mijn verhalenschriftje uit groep 7/8. Er staan korte stukjes in die duidelijk rond een bepaalde opdracht zijn geschreven. Boven de verhaaltjes staan lijstjes met willekeurige woorden, waaromheen de basisschoolversie van mij een avontuur moest verzinnen. Een eind verderop, op één van de laatste pagina's, heb ik duidelijk de vrije hand gekregen. Hier geen woordenlijst of inleidende opdracht, maar een zelfverzonnen verhaal over het ontstaan van de sterren.

Wanneer ik terugkijk, vermoed ik dat bij dit verhaal mijn liefde voor fantasy is ontstaan. Het creëren van een eigen, al dan niet magische, wereld heeft sindsdien mijn interesse gehad. Ik vind het heerlijk om aan tafel te gaan zitten en in het wilde weg vage ideeën neer te pennen. Zo is in de zomer van 2011 ook mijn (bijna voltooide) trilogie Het Licht van de Stervende Maan ontstaan. Hoewel ik bij zo'n ontvouwende verhaallijn altijd de neiging krijg meteen te gaan schrijven, heb ik bij deze trilogie voor het eerst een stap terug gedaan. Tot dan toe schreef ik namelijk altijd zonder vastomlijnd plan, iets dat voor sommige schrijvers prima lijkt te werken, maar bij mij steevast resulteerde in een ontwarbare knoop van plotwendingen en personages. Dit keer wilde ik mijn verhaal niet halverwege laten verzanden. Ruim een jaar lang ben ik af en aan (het was mijn examenjaar) bezig geweest met het uitdenken van landen, politiek, cultuur en religie. Vervolgens heb ik mijn personages als pionnen op het speelbord van die wereld geplaatst en hun karakters aangepast aan de omgeving waarin ik ze geboren heb laten worden. Pas toen ik deze stevige basis had gelegd, ben ik begonnen met schrijven. Inmiddels ben ik begonnen aan het derde deel van de trilogie. Door mijn studie kunstgeschiedenis ben ik de afgelopen jaren vooral een (zomer)vakantieschrijver geweest. Mijn eerder uitgewerkte plan werpt zeker zijn vruchten af: doordat ik de draad niet snel kwijt raak, kan ik in vakanties een heel eind komen. Ik heb goede hoop dat mijn trilogie tegen september afgerond zal zijn.

En wat als ik de laatste punt heb gezet? Het is een veilige én leuke keuze om nog even in mijn wereld Avylìn te blijven hangen, maar ik ken het gevaar van 'gedwongen' vervolgen. Het is mijn droom om één of meerdere historische romans te schrijven. Ook de liefde voor geschiedenis stamt nog uit mijn basisschooltijd, toen ik de boeken van Thea Beckman, Simone van der Vlugt en anderen verslond. Voor het schrijven van een boek met een historische achtergrond is echter heel wat onderzoek nodig, iets wat het fantasygenre in zekere mate ook vereist, maar dan op een geheel ander niveau. Vanuit mijn studie heb ik de mogelijkheden onderzoek te verrichten naar een interessant onderwerp. Wellicht dat ik na mijn tweejarige master van het fantasypad afwijk op zoek naar historie. Maar het is waarschijnlijker dat dit tweede pad parallel aan het eerste verschijnt, zodat ik met de ene voet in het karrenspoor van de fantasy stap, terwijl ik met de andere naar een grotere realiteit tast. Hoe dan ook zal ik mijn denkbeeldige pen, die altijd en overal aantekeningen maakt, nooit kunnen neerleggen.

Lees verder op mijn site

Reacties op: Het eerste hoofdstuk