Blogpost:
Jan Haas
Mijn kleine zelfanalyse
Toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent
De afgelopen dagen bekijk ik graag de top 25 lijsten van mooiste boeken die op Hebban worden gepubliceerd. Ook het wel en wee rondom het samenstellen van deze lijsten lees ik graag. De keuzestress, verontschuldigingen aan boektitels die het net niet haalden, dat ene vergeten boek wat er toch in moet en de hele lijst weer op zijn kop zet.
Waarom het ene boek er wel in en waarom haalt het andere boek het net niet? Welke criteria hanteer je en wat is de definitie van mooiste? Zo moet toch zo’n top-25 ook iets over de samensteller zeggen, leek me.
Toon me uw top-25 en ik zeg u wie u bent. En waar kan je dan beter beginnen dan bij jezelf? Dus naast de boekenapotheker wordt hierbij de boekenpsycholoog in het leven geroepen.
Mijn kleine zelfanalyse
U vindt mijn top-25 hier: https://www.hebban.nl/!/jan-haas/mijn25mooisteboeken
Het eerste dat mij opviel van mijn eigen lijst is dat er in de 25 titels drie woorden tweemaal voorkomen. Dat zijn de woorden: Einde, Lot en Alleen. Dit duidt op een zeer sombere inborst. Gelukkig staan er 3 boeken in mijn lijst die je als humoristisch zou kunnen omschrijven. Zelf hoop ik dat dit voldoende tegenwicht biedt, anders wordt het toch voer voor echte psychologen.
In mijn top-25 is eenzijdigheid koning: 23 witte mannen, waarvan 21 uit de westerse wereld, waarvan 17 uit Europa. Het is duidelijk, mijn interesse houdt op bij de denkwereld van de witte Europese man. De mythe dat lezen je horizon verbreedt sneuvelt hier dus ook.
Het beeld dat nu staat van mij als lezer is een eenkennig persoon met een neiging tot depressie.Ik ben deze schok nog nauwelijks te boven of een volgend feit over mijn persoonlijkheid dient zich aan. Van de 25 boeken gaan er 10 over de eerste of tweede wereldoorlog, 4 boeken gaan over het leven onder het communistische juk, 3 gaan over armoede, 3 gaan over onderdrukking en nog eens 3 gaan over het verwerken van een traumatische ervaring.Goede genade, ik begin me nu echt zorgen over mezelf te maken.
Na lang zoeken vind ik toch nog een lichtpuntje voor mijn zelfanalyse. Acht boeken zijn uit het genre ontwikkelingsroman of op z’n Duits: Bildungsroman. Hieruit blijkt gelukkig mijn wil tot ontwikkeling tot vooruitgang.
Tja, naar aanleiding van mijn zelfanalyse doe ik hier dan een kleine oproep: bent u een witte man geboren ergens in Europa en heeft u een realistisch boek geschreven over een grote oorlog in de twintigste eeuw, voorzien van een degelijk portie ellende? Meld u zich bij mij, de kans is groot dat uw boek, na lezing, op nummer 1 van mijn top-25 zal belanden.
