Blogpost:
Likaiar
Mijn Nanowrimo 2015
Misschien hebben jullie het Hebban artikel erover gelezen, waar ik en andere schrijvers een aantal tips delen. Misschien heb je al een aantal blogposts voorbij zien komen over Nanowrimo.
Er is namelijk een giveaway aan de gang. Men kan een stapel schrijfboeken winnen door een blog te schrijven over nanowrimo, een blog specifiek over nanowrimo van dit jaar. Ik zie al die leuke blogs voorbij komen en had opeens zin om mijn eigen nano '15 met jullie te delen. (Aangezien ik ook al een tijdje niet meer geblogd heb hier is het misschien weleens hoog tijd.
Ik heb even overwogen om een blogpost van mijn site te hergebruiken (ik doe dat nog weleens eens), maar het leek me toch leuker om deze keer voor jullie iets nieuws te typen. (Als je mijn andere blogpost wilt lezen, klik dan vooral op de knop onderaan dit stukje. Ik belicht daar wat Nanowrimo voor mij betekent.)
Maar... Nano '15. Dat is eigenlijk best een lastig onderwerp.
Elk jaar dat ik heb meegedaan heb ik gewonnen. Tot nu toe. Dit jaar ben ik druk met mijn stage en ik heb even overwogen om gewoon maar niet mee te doen. Ik kon de verleiding niet weerstaan, dus ja ik doe mee. Maar ik ben ook realistisch. Ik ben druk, mijn studie heeft prioriteit. Realistisch gezien is het heel goed mogelijk dat ik het niet haal dit jaar.
Maar ja... als je moeder impliceert dat het niet gaat lukken, dan heb je natuurlijk wat waar te maken. Het gaat me gewoon lukken! Los daarvan wil ik graag winnen dit jaar. Ik wil weer een stuk verhaal erbij hebben, ik wil weer in een schrijfflow komen én ik wil mijn no-lose streak niet doorbreken. Stel je voor...
Door de drukte en de stress ben ik dit jaar wel ontzettend onvoorbereid november ingegaan, iets wat ik voorgaande jaren toch wel een paar keer eerder heb gedaan. Nu ik er goed over nadenk, het zou wel eens kunnen dat ik alleen afgelopen jaar een plan had. Dat is waarschijnlijk wel het beste verhaal van de vier, trouwens. Of dat komt door die voorbereiding of door mijn ervaring, wie weet.
Het gebrek aan voorbereiding houd mij wel een beetje tegen, helaas. Niet weten wat je moet typen is een demotivator om te gaan typen.Echter, de oplossing voor mij is... gewoon gaan typen. Het komt er wel uit. Elke keer dat ik tegen een obstakel aan ben gelopen in de afgelopen jaren was de oplossing: gewoon doortypen. Pak Write or Die erbij, of writtenkitten. Typ. Als ik hard genoeg ren kom ik wel over de obstakel heen. Misschien dat er een valse start in zit, maar die monteer ik later wel uit de beelden. Dat hoeft nietmand te zien ;D
Elke dag twee halfuurtjes typen zou genoeg moeten zijn. (Had ik al gezegd dat ik eigenlijk gewoon vast besloten ben te winnen?)
Waar mijn verhaal over gaat? ssht, nog niet.
Ik kan je vertellen dat dit deel twee is van vorig jaar, maar daar schiet je nog niets mee op.
Wat erin zit? Magiërs, tovenaars, zwaardgevechten, identiteitsverwisseling, een blauwe meeuw, hmm.... ik vergeet vast dingen. Tja, moet je het ter zijner tijd maar lezen. ;P
Lees verder op mijn site
