Blogpost:
Elly Koster
Niet verkeerd
De muziek van Kari Bremnes zorgt er in ieder geval voor dat ik mezelf weer even op die plek bevind. Op de een of andere manier weet ze me met sommige nummers te raken en al versta ik niet wat ze zingt (Noorse tekst), ik voel dat ze iets te vertellen heeft en soms maakt dat emoties bij me los die ik niet goed weet te verklaren, maar het helpt me wel met mijn verhaal op papier te zetten. Ik zie de personages voor me, kan me beter in de historie inleven van een bepaalde plaats daar in het noorden en over op waarheid gebaseerde gebeurtenissen schrijven die, sinds ik die plek zelf bezocht heb, mijn interesse wisten te wekken, met als gevolg dat ik op internet ging speuren naar meer historische informatie en daardoor steeds meer gefascineerd raakte door wat er zich daar heeft afgespeeld. Ik zocht oude foto's op van ruim honderd jaar geleden die daar gemaakt waren en probeerde me voor te stellen hoe de mensen daar geleefd hadden en vooral moesten overleven in een onherbergzaam gebied. Hoe zagen deze mensen eruit? Wat voor kleding droegen ze en als ze aan het werk waren, wat gebruikten ze dan voor gereedschap? Welke dorpen bestonden er toen al en welke niet? En hoe waren die plaatsen te bereiken? Lag er al een pad, misschien een onverharde weg? Was alles alleen te voet bereikbaar of ook met paard en wagen?
Daarnaast ging ik op zoek naar de foto's die wij in deze omgeving gemaakt hebben en tijdens het schrijven heb ik naast mijn tekstdocument die foto's op mijn laptop openstaan, zodat ik telkens een blik kan werpen op de plaatsen die ik wil beschrijven. Hoe ziet het er daar precies uit? Wat voor kleuren zie ik in de omgeving wanneer het ochtend, middag of avond is? Wat is de stand van de zon daar in het noorden? Gaat hij onder of blijft hij de hele nacht schijnen in een bepaalde periode van het jaar en hoe ziet alles er dan uit wat de lichtval betreft? Ligt er nog sneeuw op de bergen, ijs op het water, zit er al blad aan de bomen en welke bloemen bloeien er in die tijd? En zo kan ik nog wel wat dingen opnoemen. Mijn foto's geven een schat aan informatie, mits ik een verhaal laat afspelen in het tijdsbestek dat wij die plaats bezocht hebben. Én, zoals ik even hiervoor al noemde, zorgt het ervoor dat ik mezelf weer even op die plek waan en dat alles met de muziek van Kari Bremnes op de achtergrond. Niet verkeerd...
Maar dat gaat alleen nog maar over de omgeving. Daar komen de personages nog bij uit heden en verleden én wat ze allemaal beleven en te vertellen hebben. Ja, het houdt mij en mijn laptop flink bezig en dan denken sommige mensen dat ik de verhalen zomaar uit mijn mouw weet te schudden... Was dat maar waar, dan zou mijn schrijftempo aanzienlijk hoger liggen.
Mijn nieuwe manuscript is nu bijna af terwijl ik me eigenlijk nog in mijn Vier het Leven fase bevind, mijn nieuwste boek dat een dag of tien geleden is uitgekomen. Soms voelt het alsof het een en ander een beetje door elkaar heen loopt. Nou ja, zolang ik de juiste personages maar in het juiste boek plaats en jullie later niet ineens iemand uit bijvoorbeeld Vier het Leven in mijn volgende boek tegenkomen. Het zet mij trouwens wel aan het denken. Misschien een idee voor in de toekomst... Voor nu heb ik nog het een en ander in te kleuren, te verplaatsen en te beluisteren en dan kan mijn manuscript eindelijk de deur uit. Als jullie me zoeken, ik begeef me nog heel even de noordelijke wildernis in...
Lees verder op mijn site
