Allereerst bedankt voor alle jullie lieve berichtjes naar aanleiding van mijn blog van vorige week. Het gaat inmiddels zo goed met Quinten dat hij zijn helikoptermoeder een beetje beu wordt. Daarom hebben Bert en ik besloten om toch nog drie weken naar Zweden te gaan. Op de foto zie je hoeveel sneeuw er op onze oprijlaan ligt. Het is echt een halve meter, dus geen doorkomen aan ook al hebben we een vierwiel aangedreven auto. Dan is die oprijlaan, waar ik normaal dol op ben, ineens wel heel erg lang... Aangezien we zelf nog geen tractor of iets dergelijks hebben met een sneeuwschuif, hebben we met de hand sneeuw geschoven. In no time stond het zweet bij -4 op onze hoofden. De paadjes van de twee containers naar het huis zijn het belangrijkst, dus daar zijn we mee begonnen. Het heeft twee dagen gelden hard en lang gesneeuwd en gisteren heeft het even gedooid, daarom is de sneeuw bovenop gesmolten en weer opgevroren, dat maakt het karwei extra lastig. Onze bagage en de net gehaalde boodschappen zaten nog onder aan de oprijlaan in de auto. Er zat niets anders op dan ook een paadje naar de auto te maken. Gelukkig reageerde buurman Ingemar, hij woont op zo'n twee en een halve kilometer bij ons vandaan, op onze per sms gezonden noodkreet en kwam de oprijlaan voor ons schuiven. Die man is echt een engel!
Ik hoor het jullie zeggen: 'Leuk al die sneeuw, maar hoe zit het met het manuscript?' Daar heb ik afgelopen week hard aan gewerkt. Ik kan zelfs zeggen dat het verhaal af is. Inclusief proloog en epiloog bestaat het uit ruim 83.000 woorden. Komende dagen ga ik een hoofdstukindeling maken en alles nog één keer doorlezen, voordat het manuscript naar de proeflezers gaat. Opnieuw hoor ik jullie zeggen: 'Heb je nog een tipje van de sluier?' Goed, want dat verdienen jullie! De titel van het tweede deel van de Cornwall-serie is
Love Rock.
Liefs,
Esther
Lees verder op mijn site
