Tweede prijs voor Aiya's Strijd!

Daar zat ik dan opeens op de stoel voor de genomineerden, vlakbij Esther Verhoef en Mariëlle Boersma. In spanning wachtend op wat komen zou.

Ik herinner mij de eerste woorden nog die ik van Aiya's Strijd op papier zette en de eerste werktitel; Mindere Goden. Hoewel het verhaal in essentie vrijwel hetzelfde is gebleven, bleek al snel dat ik de opzet wilde veranderen. Ik besloot dat de goden eigenlijk niet ter zake deden. Het moest kleiner en krachtiger en zo verdwenen de goden niet alleen uit het verhaal, maar ook uit de titel. Hetzelfde gold voor de ruimte. Geen lange, uitdagende reis over besneeuwde bergtoppen, maar een vaste relatief kleine setting waar Aiya alleen in gedachten uit kon ontsnappen. Ik had het gevoel dat het er sterker van werd, het idee dat ik op deze manier een toon kon vinden die ik anders zou overschreeuwen. Klein, persoonlijk, dramatisch en krachtig. Ik dacht aan de dogma film Festen van Thomas Vinterberg en aan het Diner van Herman Koch. Allebei verhalen die zich nagenoeg in één ruimte afspelen. Het was eerder gedaan, maar kon het ook met  fantasy?

Ik besloot mijn verhaal, hoewel het nog nauwelijks klaar en zeker niet verfijnd was, in te sturen voor de manuscriptenwedstrijd van Luithing. Tot mijn verrassing haalde ik de longlist en binnen een week kreeg ik een contract aangeboden door uitgeverij Zilverbron. April 2014 lag mijn boek herschreven en met de nieuwe titel Aiya's Strijd in de winkel.

Ik had geluk; mijn eerste exemplaar mocht ik overhandigen aan de inmiddels beroemde Thomas Olde Heuvelt en er verschenen meteen artikelen in verschillende kranten. Dat was de eerste stap, en met spanning wachtte ik op de reacties en recensies. Tot mijn opluchting waren ze vrijwel allemaal lovend. Niet alleen die van  fantasy- en thrillerlezers, maar ook die van nieuwkomers in dit genre.

Hoewel ik me  had voorgenomen me niet door de recensies te laten beïnvloeden deed ik dat toch. Gelukkig waren ze positief en ze bezorgden me elke keer opnieuw een fijne dag. Je zou denken dat ik me daardoor zekerder zou gaan voelen als schrijver, maar dat was niet het geval. Als andere auteurs vertelden dat hun boek goed werd verkocht, vroeg ik me af hoe ze dat deden. Zelf durfde ik niet te kijken hoe Aiya’s Strijd verkocht werd. Inmiddels weet ik gelukkig dat de eerste druk bijna is uitverkocht en dat is een heel fijn gevoel.

Toen ik hoorde dat ik genomineerd was voor de Hebban Awards werd ik aanvankelijk overvallen door een lichte paniek. Ik ken niet zoveel mensen, dacht ik, en veel  van mijn facebook vrienden staan zelf ook op de genomineerdenlijst. Durf ik mijn vrienden eigenlijk wel te vragen om op mij te stemmen? En wat als Aiya's Strijd bij de allerlaatsten zal eindigen? Na een dag van twijfel begon ik met mijn campagne. Ik zette mijn nominatie op facebook en mailde mensen waarvan ik wist dat ze mijn boek gelezen hadden. Bijna onmiddellijk kreeg ik antwoorden als 'gestemd, hoop dat je wint met je prachtige boek'. En dat niet alleen van ‘zo maar’ mensen, maar bijvoorbeeld ook van de bekende auteur Peter Schaap. Dat gaf me vertrouwen.

Toch was ik heel verbaasd en uitzinnig blij dat Aiya's Strijd de top vijf haalde. Ik danste, letterlijk, van blijdschap door de kamer. De Hebban Awards konden voor mij niet meer stuk! Gelukkig moest ik die week naar Frankrijk en had ik niet al te veel tijd om me voor te stellen wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Heel stiekem zag mijn inmiddels gesteelde ego, zichzelf al het podium op lopen, maar ik drukte die gedachte resoluut weg. Ik ben debutant en nauwelijks bekend. Ja, Aiya's Strijd doet het goed, maar ik mocht me geen illusies maken.

Zittend in het Stadstheater van Zoetermeer sloegen de zenuwen pas echt goed toe. Nu was het zover. Eén voor één verschenen afbeeldingen van de top tien op het grote scherm, aftellend van nummer tien naar nummer zes. Cocky van Dijk, mijn redacteur, zat naast me en we zagen dat onze uitgeverij goed vertegenwoordigd was. Cocky werd zesde. Ik had nauwelijks tijd om haar te feliciteren, want er werd meteen doorgegaan met de top vijf. Niet in beeld komen, dacht ik. *Poef* de kaft van boek vijf verscheen en verdween weer, en toen ook die van boek vier verdwenen was wist ik dat ik bij de top drie zat en het toneel op mocht. Ik kon mijn handen nauwelijks stil houden, zo zenuwachtig was ik. Op het toneel moesten we onder de projectie van ons eigen boek gaan staan en *poef* daar verdween ook Zij die Hoort van Patty van Delft. Het volgende boek dat verdween was Aiya's Strijd en ik kan niet ontkennen dat ik door de hele opbouw even een vlaag van teleurstelling voelde, tot ik me realiseerde waar ik eigenlijk stond en hoe ver ik gekomen was. Ik was tweede geworden bij de Hebban Fantasy Awards, tweede! Met mijn debuut meteen achter The Grim Collective eindigen is iets om trots op te zijn. Heel trots! Wie had dat ooit durven denken toen ik mijn eerste zinnen op papier zette? Wat fantastisch! Ik verkeerde de rest van de avond in een roes.

De dag na de uitreiking speelde ik een role-playing game met mijn vaste spelersgroep. Ik had champagne en mijn award meegenomen om erop te proosten. "So I play D&D with an award winning author in the group? That’s so cool!" Grapte één van mijn medespelers. Dat is inderdaad heel cool, dacht ik, en op dat moment drong het pas echt tot me door dat ik een award winning author ben en hoe fantastisch het is om deze prijs als debutant te mogen winnen. Gisteren pakte ik de award en heb ik er zomaar even naar gekeken. Het voelt bijna als een magisch artefact.  

Natuurlijk wil ik ook de winnaars The Grim Collective en de derde prijs winnares Patty van Delft van harte feliciteren.

Ik wil iedereen die ik op mij gestemd heeft heel erg bedanken, ik voel me vereerd dat jullie stem voor Aiya's Strijd was. Het doet me heel erg veel te weten dat mijn debuut zo gewaardeerd wordt.

En ook Hebban bedankt voor het mooie festival en de spannende verkiezingsstrijd. Geweldig dat fantasyschrijvend Nederland naast de korte verhalen wedstrijden nu ook een heuse romanwedstrijd heeft. Dank jullie wel!