Blogpost:
Ilse Ruijters
(Ver)trouwen
Daar sta ik dan, afgespeld en wel in mijn bruidsjurk. De eerste doorpas. Achter me mijn lieve vriendinnen, moeder en schoonmoeder. Voor me, in de spiegel, ikzelf, in maagdelijk wit. Maagdelijk. Alsof!
Zo’n half jaar geleden vroeg hij me. We besloten het klein te houden, want die bruiloft was puur en alleen voor onszelf. Heel romantisch, met z’n tweetjes en anonieme getuigen. “Maar ik kan niet trouwen zonder mijn ouders en mijn zus erbij,” zei ik. En als ik mijn ouders mocht, dan mocht hij zijn ouders ook. En zijn vier broers en zijn zus. En alle stiefouders en aanhang en kinderen, wat ons bracht op een totaal van 23.
Het voelde fout, om mijn halfzwagers die ik nog maar één keer gezien had er wel bij te hebben en mijn beste vriendinnen niet. Dus die moesten toch ook op de lijst. En zijn beste vrienden. En als we dan toch bezig waren, ook zijn ooms en tantes, en de buren en al die mensen van wie we ons afvroegen of het nu eigenlijk vrienden of kennissen waren, en zomaar opeens postte ik van de week een kleine honderd kaarten.
Wonderlijk, hoe je je eigen voornemens en gevoelens niet lijkt te kunnen vertrouwen. Zes jaar geleden zei ik ‘ja’ tegen de man die nu al vijf jaar mijn ex is. Ik meende het, destijds, dat ik van hem zou houden tot de dood ons zou scheiden. Toch hield ik een paar maanden na onze scheiding al langzaam op met van hem te houden. Nu ben ik zover dat ik ‘ja’ ga zeggen tegen Bas, zeker wetend dat dit de man is met wie ik oud wil worden, bereid dat te verklaren in overstaan van al onze 200 beste vrienden. Ik heb er dus een maagdelijk witte jurk voor uitgekozen. Of nou ja, laten we het houden op gebroken wit, om nog íets te compenseren.
Ik weet inmiddels hoe het werkt in het leven en toch ga ik deze maand iets beloven dat geldt tot op de dag waarop ik doodga. Uit volle overtuiging, met het overvolste vertrouwen. Ik weet maar namelijk één ding heel, heel heel erg zeker. Dat ik vandaag leef. En vandaag, niet eerder en niet later begint de rest van mijn leven.
Lees verder op mijn site