Blogpost:
Pauline J. van Munster
Waar hoor jij je eigen stem?
Vroeger, toen alles nog bedacht en gebouwd moest worden, bestond het idee van een eigen stem nog niet. Niemand had een eigen stem. Men luisterde gezamenlijk naar de stem van God. Dat die geïnterpreteerd en vertaald werd door mannen was een bijkomstigheid.
De stem van God, zo vonden zij, was te vinden in de stilte. Je moest de stilte opzoeken, een speciale plek creëren, wachten en dan luisteren en op een moment zou je in contact komen met de stem die al je vragen zou beantwoorden.
Schitterende overblijfselen van die plekken zijn bijvoorbeeld Stonehenge en de hunebedden. Plaatsen in de buitenlucht, direct onder de sterren en planeten.
Het was de aanzet tot het bouwen van kloosters, kerken en andere heiligdommen, waar het luisteren een professie werd. Uitgevoerd door degene die ‘de roeping’ hadden ontvangen. Mannen en vrouwen die persoonlijk bezocht waren door de stem, maakten er hun levensweg van om deze vaker te horen, er naar te luisteren en uit te voeren wat ze had gehoord.
Welke ruimte bezoek jij om naar je eigen stem te luisteren? Heb je een plek voor jezelf? En welke stem klinkt het hardst in jou door? Die van je vader, moeder, van andere familie? De stem van de maatschappij? Of misschien vind je je stem in boeken die andere hebben geschreven.
Als schrijver is luisteren naar wat mijn hart en ziel te zeggen hebben van groot belang. Met een zekere regelmaat zoek ik de isolatie, de stilte op. Met mijn laptop onder de arm - tegenwoordig hebben vrijwel alle kloosters wifi - een bundeltje kleding en wat kleingeld voor een biertje in het dorp, trek ik mij voor enkele dagen terug op een plek die zo rustig is dat ik alleen mijzelf nog kan horen.
Het is altijd even wennen. Een beetje schurken in het nieuwe, tijdelijke ritme, de vreemde cel (ze spreken niet van kamers) en de omgang met de nonnen of broeders. Maar als ik eenmaal de slag te pakken heb, mijn eerste nacht heb doorgemaakt en me over geef aan het kloosteritme, dan weet ik weer waarom deze bezoeken zo heilzaam zijn.
De afzondering zorgt ervoor dat ik bij mezelf terecht kom, de stilte geeft me de gelegenheid om te focussen op waar het op dat moment om gaat, de isolatie houdt alle afleiding buiten. Mijn eigen stem komt boven drijven en voor dagen dompel ik mij onder in wat mijn hart te zeggen heeft.
Ik raad het iedereen aan, schrijver of niet, om jezelf een kloosterbezoek cadeau te doen.
Nederland en Belgie hebben talloze mogelijkheden met gastenverblijven.
Ik wens je een bijzondere ervaring.
