Blogpost:
Melissa Skaye
Wijn, bier, chips, nootjes, kaas en worstmoment!
Jezus, het woord alleen zegt al genoeg. En nee, ik schrijf dit nu niet omdat ik een belabberde recensie op een van mijn boeken heb ontvangen, ik schrijf dit omdat al die zenuwen van anderen mij zo opvallen. (En ja, ik ze zo herken, ik geef het toe.)
Lieve schrijvers, hier een hart onder de riem. Alle auteurs wachten in spanning en soms met buikpijn af wat een recensent of lezer van zijn of haar boek vindt. De ene keer krijg je acuut diarree van ellende. Hoei, op je handen zitten en op je tong bijten, want er openlijk iets over zeggen is gewoon niet professioneel. Best lastig, toch? De andere keer trek je wijn, bier, chips, nootjes, kaas en worst tevoorschijn.
Ik zie ontzettend vaak hoe gespannen auteurs op een oordeel wachten. Soms zijn ze teleurgesteld, vaak gaat het zo: het is een recensie van Biblion, die neem ik niet al te serieus. Ze staan er om bekend nogal negatief te zijn. Toch is dat niet altijd zo (ik heb echt wel die wijn, bier, chips, nootjes, kaas en worstmomenten gehad) en soms is dat wel zo en vraag je je af of ze het desbetreffende boek wel hebben begrepen. Niet alleen mijn boeken, ook die van collega’s. Zo van: hebben we het nu echt over hetzelfde boek?
Ik begon met schrijven omdat er veel verhalen in mijn hoofd zaten. Die moesten er gewoon uit anders zou ik ontploffen. Nee hoor, zo erg was het niet, maar wat leek schrijven me leuk om te doen! Ik had altijd veel gelezen, nu eens zien of aan de andere kant staan mij beviel. Dat blijkt nog zo te zijn ook: schrijven is leuk! En wat wil ik het graag leuk houden.Ik hoef er niet van te leven, ik ben nooit begonnen om flink geld te incasseren, ik ben begonnen voor mijn plezier. Ik verzin het verhaal, de lezer leest en met wat geluk geniet diegene er net zo van als ik zelf. Dáár gaat het om: je moet lol hebben tijdens het schrijven, al voorpret hebben voor het moment dat andere mensen je boek gaan lezen. Vinden ze het niks? Jammer, je hebt je best gedaan en je haalt even het cliché erbij dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken. Maar je schrijft gewoon door, voor jezelf en voor de mensen die van je boeken genieten. Die niet kunnen wachten op het volgende boek van jouw hand.
Dus voor al jullie geweldige auteurs: geniet lekker van wat je doet, wees trots en blij dat jij leuke, spannende, fantasievolle verhalen kan vertellen. Recensies? Die horen erbij, of je dat nu leuk vindt of soms juist niet. Niet meer met krampen naar de wc hollen, ben je mal! Er zijn echt meer mensen die van je boek(en) genieten dan die het niet doen.In zak en as zitten, je zwaar depri voelen en dat allemaal omdat een recensie zo tegenvalt. Ik stop daar echt mee hoor. Ik pluk aan opbouwende kritiek eruit wat leerzaam is, wat ik gebruik voor een volgend boek en verder behoud ik evengoed de wijn, bier, chips, nootjes, kaas en worstmomenten! Schrijven is tof. Maak er gewoon maar een feestje van.
Zondag de 25e ben ik op het Thrillerfestival. Helaas niet de hele middag (van 12 tot en met 2 ongeveer) Lekker even met lezers kletsen, dat maakt schrijven namelijk ook een feestje :-)
