Blogpost:
Katja van Meurs
Publicatie eigen fictie verhaal in Alice magazine!
Nu mijn verhaal!
Rouw Verlangen
Daar ligt ze dan, op haar rug, stil, handen gevouwen op haar platte buik. Haar buik die bij leven een bolling had, zacht en warm. Nu is haar lichaam koud, ik kan het van een afstandje al waarnemen, als ze nog kon ademen zou ze wolkjes blazen. Ik wil met haar kroelen, aan haar kruin ruiken als het weer tijd wordt haar haren te wassen; een restant shampoogeur maar overheersend haar eigen geurtje dat ik niet kan omschrijven in woorden, uniek, dat wel. `Heb ik een eigen geurtje?´ vroeg ze altijd verbaasd. Ze heeft me nooit geloofd. Mijn armen willen een voorwaartse beweging maken naar haar lichaam, ik stap dichterbij, voorzichtig alsof ik een heiligdom betreed.
`Raak haar maar aan pa, dat is oké,´ zegt mijn volwassen dochter tegen me. Ik kijk hoe zij haar moeder over haar wang aait met haar ranke vingers. Ik wil haar voorbeeld volgen maar wil de tederheid van haar aanraking niet verstoren met mijn lompe vingers.
Echte mannenhanden, vond ze; vierkant, stevig, eeltig met korte nagels.
Mijn handen die haar billen omvatte, erin kneedde, ze uit elkaar trok en weer bij elkaar duwde als een accordeon. Haar opwinding werd groter.
Vanuit mijn hals begin ik te gloeien; haar op en neer deinende borsten voor mijn gezicht, haar tepels stijf terwijl ik ze in mijn mond nam.
Ik durf mijn dochter niet aan te kijken en schraap mijn keel.Ondanks de kou voelt de huid van haar wang verrassend soepel...
Hoe ben ik hier terecht gekomen? Ik sta voor het open graf met haar kist erboven balancerend, gereed om naar beneden te zakken.
Mijn dochter heeft haar arm door de mijne geslagen, wat mij steun en troost zou moeten bieden, maar ik voel het niet.
Ik ben lethargisch, een zwarte leegte in mijn lijf. Alsof het herfst is in mijn hersenen; een dikke laag dorre bladeren bedekken alles.
Vannacht was mijn laatste nacht met haar lichaam in ons huis. De paar nachten ervoor elke keer bij haar kijken, hazenslaapjes tussendoor, ik ben moe.
Deze nacht mocht ik niet slapen van mezelf maar moest ik, elke seconde wegtikkend, bij haar waken; haar aaien, haar kussen op haar wang en voorhoofd, mijn hand op haar kleine handen. Zachtjes tegen haar praten, herinneringen ophalen...mijn gedachten gingen weer naar onze intimiteit. Het lijkt de laatste dagen wel dwangmatig. Er begon wat in mijn kruis te broeien en mijn vingers volgden de glooiing van haar boezem onder de stof van haar jurk.
Ik voel de neiging mijn arm uit die van mijn dochter te trekken.
Ons huis is gevuld met familie en vrienden maar geluid verstomd voor mij naar de achtergrond. Alles wordt mij uit handen genomen, ik doe niets, ik zit op onze bank. Ineens wordt de zitting naast mij ingedrukt en ik herken de beste vriendin van mijn vrouw.
Ze kijkt me met mededogen aan en voor ik het weet omhelst ze me. Ik beantwoord haar gebaar niet maar laat haar wel begaan. Ze houdt me lang vast en ineens is daar een vibratie in mijn lijf. Er wordt iets aangewakkerd door deze levende en volslanke vrouw.
Ze ruikt subtiel naar bloemetjes, haar zevenendertig graden lichaamswarmte lijkt mij te ontdooien. Hou me vast, stevig, ferm, druk me fijn, verstik mij met je lijf, je rondingen en plooien. Verzwelg mij. Dan… laat ze me los en ik moet moeite doen om me te concentreren op haar gezicht en mijn blik niet naar beneden te laten afdwalen. Haar decolleté is diep, ik wil mijn gezicht ertussen duwen, ik wil me aan haar laven. Een fixatie op borsten, waarom nu? Misschien zou je er om kunnen lachen maar vergeef me als je vindt dat ik nu al vreemdga, mijn liefste!
Het maalt in mijn hoofd; seks en dood, dood en seks. Iets voelen is beter dan niets voelen.
Seks leeft, mijn God, wat heb ik daar een behoefte aan in deze nabijheid van de dood.
Eindelijk ben ik alleen, zelfs mijn dochter heb ik weg gestuurd. Ik wil met jou zijn.
Ik kleed me uit en laat me naakt, op mijn buik, aan jouw kant van het bed vallen. Ik zink in je matras. Ik verbeeld me dat je onder me ligt en ik begin zachtjes te stoten. Ik kijk je aan en als mijn lippen de stof van je kussen raken kus ik jou…
